Modern Times - η πίσω στο 1919 ! (90 χρόνια μετα ..)

Από τις αρχές του περασμένου αιώνα το ζήτημα των ορίων του χρόνου εργασίας ήταν κεντρικό θέμα στη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=3762664
Η πρώτη Διεθνής Σύμβαση Εργασίας, που υιοθετήθηκε με την ίδρυση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας το 1919, αφορούσε την καθιέρωση του 8ώρου και τη θέσπιση της εργάσιμης εβδομάδας των 48 ωρών. Από τότε έως προχθές, όπου οι υπουργοί Απασχόλησης της Ε.Ε. συμφώνησαν στην κατάργηση του 48ώρου, ανοίγοντας ένα παράθυρο για την επέκταση της εβδομαδιαίας εργασίας πέραν ακόμη και των 65 ωρών πολλά πράγματα άλλαξαν, δρομολογώντας τις εξελίξεις για ανατροπή του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου
* Κατά τον Ιωάννη Κουκιάδη, ομότιμο καθηγητή Εργατικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, τρία είναι τα κρίσιμα θέματα: η κατάλυση του 48ώρου, η εξομοίωση των εφημεριών με το χρόνο εργασίας και τα δικαιώματα των προσωρινώς απασχολουμένων, γνωστών ως «ενοικιαζόμενοι μισθωτοί.
Σύμφωνα με τον Θεόδωρο Σακελλαρόπουλο, καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, η κατάργηση του 48ώρου με όποιες τροποποιήσεις, παρεκκλίσεις και συμβιβασμούς τελικά εφαρμοστεί, αποτελεί την αρχή του τέλους στο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, όπως τους γνωρίσαμε ώς σήμερα. «Η περίφημη ευελιξία με σταθερότητα που θα μπορούσε να είναι μια θετική στρατηγική εάν, όπως προτείνουν τα ευρωπαϊκά συνδικάτα, προηγούνταν το πρώτο στοιχείο του δεύτερου, τινάζεται στον αέρα. Αναρωτιέμαι ακόμη, εάν μετά από αυτή την εξέλιξη μπορεί να διασωθεί κάτι από τον περίφημο ευρωπαϊκό κοινωνικό διάλογο. Ορατή κατάληξη μιας τέτοιας πορείας δεν μπορεί παρά να είναι ο "πάτος", δηλαδή ένα καθεστώς οιονεί εργασιακού μεσαίωνα που κυριαρχεί στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Αυτό το κοινωνικό πρότυπο πράγματι θέλουν και επιθυμούν για τους πολίτες τους οι Ευρωπαίοι ηγέτες; Της Κίνας, της Ινδίας, της Αφρικής;».Ο ίδιος τονίζει πως η απάντηση στα παραπάνω διλήμματα είναι «η προτεραιότητα της πολιτικής έναντι της οικονομίας». «Χρειάζονται εδώ και τώρα ευρωπαϊκές και διεθνείς κοινωνικές ρυθμίσεις που να αποτρέπουν τον εξοντωτικό ανταγωνισμό κεφαλαίων και εργασίας, κεφαλαίων και κεφαλαίων, εργασίας και εργασίας.
--------------------------
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/page.do?publDate=7/11/2008&id=10268&pageNo=6&direction=1

Ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας για τις εξελίξεις στην ΕΕ σχετικά με το χρόνο εργασίας και το ρόλο των κομμάτων του κεφαλαίου και της ευρωυποταγής Σχετικά με τις εξελίξεις στην ΕΕ για την οργάνωση του χρόνου εργασίας και την προχτεσινή ψηφοφορία στην αρμόδια επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ σημειώνει σε ανακοίνωσή της:
«Η απόφαση της ΕΕ για διαχωρισμό του εργάσιμου χρόνου σε "ενεργό" και "ανενεργό" και η δυνατότητα των κεφαλαιοκρατών να επιβάλουν "μέσω ατομικών διαπραγματεύσεων" ως ανώτερο όριο της μέσης εβδομαδιαίας εργασίας τις 65 ώρες, τη διευθέτηση της εργασίας σε 12μηνη βάση, υπαγορεύτηκε από τις ανάγκες του κεφαλαίου και φτάνει στα άκρα την εκμετάλλευση και το ξεζούμισμα της εργατικής τάξης. Πρόκειται για απόφαση που έχει καθολική σημασία και θα εφαρμοστεί παντού. Την απόφαση αυτή (έκθεση Σέρκας) ψήφισαν χωρίς δισταγμό, με χέρια και με πόδια, τα κόμματα της πλουτοκρατίας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ο ΣΥΝ και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις την ΕΕ. Η απόφαση αυτή αποτελεί στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου. Χτυπά ευθέως και στοχεύει στην κατάργηση του σταθερού και ημερήσιου χρόνου εργασίας, στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την προώθηση των ατομικών.

-----------------------------------

Με την πλάτη στον τοίχο οι οπορτουνιστές...
Με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο και σαν ατόφιος οπορτουνιστής, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με χτεσινή δήλωση του ευρωβουλευτή του, προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να ξεγλιστρήσει από τους εργαζόμενους για τη στάση του απέναντι στην οδηγία για το 65ωρο. Ο Δ. Παπαδημούλης επικαλείται «ντοκουμέντα» που στο σύνολό τους συγκλίνουν σ' αυτό που από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε το ΚΚΕ. Οτι δηλαδή ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις άλλες δυνάμεις του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, ψήφισε μια έκθεση η οποία νομιμοποιεί το 65ωρο, σπάει το χρόνο εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό» και δίνει στους εργοδότες το δικαίωμα να διευθετούν το χρόνο εργασίας σε ετήσια βάση.

------------------------------------------

Πριν από μια εβδομάδα με πήρε στο τηλέφωνο ένας τύπος από μια εταιρεία παροχής ίντερνετ (και τηλεφωνίας) για να με ενημερώσει (τηλεπωλήσεις) για ένα καινούργιο πρόγραμμα. Μόλις σήκωσα το τηλέφωνο άρχισε να μου λέει πολύ γρήγορα (για περίπου 1 λεπτό) τι είναι αυτό το πρόγραμμα. Μόλις τελείωσε άρχισα να του κάνω ερωτήσεις με ενδιαφέρον, γιατί, πώς, πόσο, πότε κτλ Μετά από περίπου 2 λεπτά διαλόγου με διακόπτει και μου λέει : "μήπως θέλετε να το ξανασκεφτείτε και να σας ξαναπάρουμε;". Επειδή ένα μέρος της ζωής μου έκανα τέτοια δουλειά γνωρίζω ότι έναν πελάτη που ρωτάει με τέτοιο ενδιαφέρον δεν τον κλείνεις! Ένας τέτοιος πελάτης είναι η μισή πώληση. Όχι του λέω, και του ξανακάνω την τελευταία ερώτηση που δεν μου απάντησε ενώ φαινόταν ότι είχε χάσει το ενδιαφέρον του... Γιατί ενώ στην αρχή ήθελε να μου πουλήσει με πάθος, και σχεδόν με έπεισε, στη συνέχεια ήθελε να κλείσει; Το έμαθα σήμερα...Έμαθα λοιπόν σήμερα ότι πολλές εταιρείες (άτυπα ή τυπικά) έχουν θέσει σε εφαρμογή ένα νέο σύστημα εργασίας για τους υπαλλήλους τους. Χωρίζουν το χρόνο εργασίας σε παραγωγικό και μη παραγωγικό. Αν ένας εργαζόμενος στο ωράριό του διαπιστώνεται ότι έχει και μη παραγωγικό χρόνο εργασίας (υποκειμενικά μη παραγωγικό) η εταιρεία απαιτεί την αναπλήρωση αυτού του χρόνου με επιπλέον εργασία ή αλλιώς του περικόπτει ισόποσα τις αποδοχές! Έτσι, στο παράδειγμά μας, ο υπάλληλος που μου τηλεφώνησε είχε φαίνεται ως όριο π.χ. τα 4-5 λεπτά συνομιλίας (ίσως και λιγότερα) για να με πείσει. Όταν είδε ότι τον καθυστερώ με ερωτήσεις κατάλαβε ότι αν δεν αγοράσω τις υπηρεσίες που μου πρότεινε θα έπρεπε είτε να δουλέψει κάποια λεπτά παραπάνω (επιπλέον του ωραρίου του) λόγω της καθυστέρησης που του προξένησα λόγω των ερωτήσεών μου, είτε θα έχανε αποδοχές! Έτσι επέλεξε να με κλείσει και έχασε την πώληση!Βέβαια οι επιχειρήσεις δεν είναι ηλίθιες έχουν κάνει τις μελέτες τους και ξέρουν ότι αν οι υπάλληλοι συμπεριφέρονται έτσι θα κερδίζουν πιο πολλά από όσα χάνουν (από περιπτώσεις σαν και εμένα). Από την άλλη, οι επιχειρήσεις είναι βέβαιες ότι οι υπάλληλοί τους δεν θα χασομερούν, θέλουν να πάνε στην τουαλέτα; Ευχαρίστως σε πολιτισμένη κοινωνία ζούμε, όμως δεν θα πληρώνει η επιχείρηση και την δυσκοιλιότητα των εργαζομένων...Τα παραπάνω, βέβαια, έρχονται να προστεθούν στα "σύνθετα" συστήματα αμοιβών με τα μπόνους που αντικαθιστούν τις υπερωρίες ενώ δεν τις καλύπτουν, ακόμη και όταν δίνονται. Ακόμη, έχουμε τα γνωστά ιδιωτικά ωράρια και τη γνωστή μερική απασχόληση που πάει, σε πολλά είδη εργασίας, να γίνει ο κανόνας. Επιπλέον όλων αυτών, είχαμε και έχουμε τη μαύρη εργασία, την ψευδή δήλωση αποδοχών (λέω ότι παίρνεις τόσα αλλά σου δίνω λιγότερα, ή σε βάζω με άλλη ειδικότητα πιο φτηνή). Για να μη μιλήσουμε για τους ακόμη χειρότερους εργοδότες που αλλάζουν σε ένα χρόνο τόσο προσωπικό (π.χ. σε μια καφετέρια) όσο θα είχαν αν ήταν μια μεγάλη βιομηχανία ή αυτούς που εκβιάζουν αλλοδαπούς οι οποίοι κάνουν τα πάντα για να μπορέσουν να αποκτήσουν τα απαραίτητα ένσημα για την πράσινη κάρτα.Ο χωρισμός του ωραρίου σε παραγωγικό και μη παραγωγικό χρόνο είναι ένα καθαρό δείγμα εργαλειακού ορθολογισμού: "θα πληρώνεσαι όσο δουλεύεις....ενώ το τι σημαίνει δουλεύεις το καθορίζω εγώ σύμφωνα με τις ανάγκες μου". Έτσι, όσοι έχουν δουλέψει τα τελευταία 10 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα ξέρουν ότι ο εργοδότης μπορεί να σου πει, και αυτό συμβαίνει, ότι αν δεν βγάζω τα απαραίτητα κέρδη θα κερδίζεις λιγότερα χρήματα, ενώ όταν κερδίζω περισσότερα θα παίρνεις και εσύ περισσότερα (χωρίς όμως να προσμετρούνται υπερωρίες...). Έτσι, αν για 2-3 ή 6-12 μήνες οι δουλειές δεν πάνε καλά εσύ θα δουλεύεις υπερωρίες ενώ δεν θα παίρνεις ούτε το βασικό μισθό. Ενώ αν πάνε μετά από καιρό καλά θα κερδίζεις τις υπερωρίες του μήνα που ούτως ή άλλως θα έπρεπε να πληρωθείς και ίσως ούτε αυτές.

Τώρα έχουμε μια συνέχεια αυτού του συστήματος ακόμη πιο βάρβαρη... >> http://greekrider.blogspot.com/2008/08/blog-post_05.html