το πλοίο Βelvedere[..Ήδη αναζητείται πλοίο, για να το νοικιάσει το Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο θα είναι ο πρώτος χώρος υποδοχής, δηλαδή αντί για να παραμένουν μία εβδομάδα στο Αγαθονήσι ή στην Κω ή στη Σάμο θα είναι στο πλοίο. Όταν θα μαζεύονται διακόσοι, τριακόσοι πόσοι θα είναι αυτοί, θα πηγαίνουν κατευθείαν με το πλοίο στο κέντρο υποδοχής να μην γίνεται αυτή η διαδικασία, η οποία και στον τουρισμό μας στα νησιά οπωσδήποτε δημιουργεί πρόβλημα...] Χρήστος Μαρκογιαννάκης (Γεννημένος στις 2 Αυγούστου 1947 Νέο Χωριό Αποκορώνου Χανίων)
Στις αρχές του 1911, το σχετικά καινούργιο επιβατικό πλοίο «Θεμιστοκλής», σαλπάρει από το Πειραιά για το μεγάλο και υπερατλαντικό ταξίδι για το αμέρικα, φορτωμένο με τουλάχιστον 1700 Έλληνες επιβάτες. Όλοι οι ταξιδιώτες, νεαρής κυρίως ηλικίας, με 10 ή 15 δολάρια στη τσέπη φαντάζονταν το ξεκίνημα μιας νέας ζωής, έβλεπαν ένα αμερικάνικο όνειρο να ξεδιπλώνεται στις λεωφόρους του Μανχάταν, χιλιόμετρα μακριά από την ένδεια της ελληνικής μίζερης πραγματικότητας. Ξενιτευόντουσαν απ’ τα χωριά τους, αφήνοντας πίσω τους την πληβεία και πεινασμένη ζωή χωρίς όμως να ξέρουν ότι αυτό που τους περίμενε δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μία προλεταριακή Νεοϋορκέζικη καθημερινότητα. Δεν είχαν καταλάβει ότι η επιβίωση τους θα πέρναγε μέσα από τη διαρκή ταπείνωση καθώς ο εξευτελισμός τους δε θα είχε προηγούμενο.
Το ταξίδι, όπως και όλα τα ταξίδια των στοιβαγμένων φτωχοδιάβολων του καιρού, πρέπει να ήταν σκληρό. Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως το συγκεκριμένο πλοίο φτάνει στη Νέα Υόρκη στις 4 Απριλίου του 1911. Το μαρτυρούν τα αρχεία του Ellis Island, μιας νησίδας στην είσοδο του λιμανιού απ’ όπου γινότανε η πρώτη καταγραφή των στοιχείων των εξαθλιωμένων μεταναστών. Μέσα σε αυτά τα στοιχεία, με έκπληξή μας διαπιστώνουμε πως εμφανίζεται ένας επιβάτης, ετών 26 με το όνομα Χρήστος. Το επίθετο του είναι Μαρκογιαννάκης. Ως τόπος γέννησής του έχει δηλώσει το Νεοχωριό Αποκορώνου Χανίων. Δε γνωρίζουμε περισσότερα για το τι μπορεί να αντιμετώπισε στη Γη της Επαγγελίας. Να έμεινε άραγε άστεγος για λίγες νύχτες; Nηστικός για κάποιες μέρες; Λέτε να παρακάλεσε κανέναν για δουλειά; Και τελικά, είχε η Νέα Υόρκη κατειλημμένο εφετείο;
Α, ρε παππού.
Για του λόγου το αληθές, η λίστα του Ellis Island ΕΔΩ. Στη πρώτη και τρίτη θέση της λίστας, βρίσκεται το όνομα του Χρήστου Μαρκογιαννάκη. Στη μία περίπτωση ταξιδεύει από Πειραιά για Αμερική με το καράβι "Θεμιστοκλής" το 1911 ενώ στην άλλη από Πάτρα για Αμερική το 1914 με το καράβι "Belvedere". Προφανώς, πρόκειται για το ίδιο άτομο μιας και τα στοιχεία ταιριάζουν, και δεν αποκλείεται για κάποιο λόγο; να απελάθηκε τη πρώτη φορά ώστε και επαναπροωθήθηκε λίγο καιρό αργότερα . http://www.toportatif.blogspot.com/
Το ταξίδι, όπως και όλα τα ταξίδια των στοιβαγμένων φτωχοδιάβολων του καιρού, πρέπει να ήταν σκληρό. Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως το συγκεκριμένο πλοίο φτάνει στη Νέα Υόρκη στις 4 Απριλίου του 1911. Το μαρτυρούν τα αρχεία του Ellis Island, μιας νησίδας στην είσοδο του λιμανιού απ’ όπου γινότανε η πρώτη καταγραφή των στοιχείων των εξαθλιωμένων μεταναστών. Μέσα σε αυτά τα στοιχεία, με έκπληξή μας διαπιστώνουμε πως εμφανίζεται ένας επιβάτης, ετών 26 με το όνομα Χρήστος. Το επίθετο του είναι Μαρκογιαννάκης. Ως τόπος γέννησής του έχει δηλώσει το Νεοχωριό Αποκορώνου Χανίων. Δε γνωρίζουμε περισσότερα για το τι μπορεί να αντιμετώπισε στη Γη της Επαγγελίας. Να έμεινε άραγε άστεγος για λίγες νύχτες; Nηστικός για κάποιες μέρες; Λέτε να παρακάλεσε κανέναν για δουλειά; Και τελικά, είχε η Νέα Υόρκη κατειλημμένο εφετείο;
Α, ρε παππού.
Για του λόγου το αληθές, η λίστα του Ellis Island ΕΔΩ. Στη πρώτη και τρίτη θέση της λίστας, βρίσκεται το όνομα του Χρήστου Μαρκογιαννάκη. Στη μία περίπτωση ταξιδεύει από Πειραιά για Αμερική με το καράβι "Θεμιστοκλής" το 1911 ενώ στην άλλη από Πάτρα για Αμερική το 1914 με το καράβι "Belvedere". Προφανώς, πρόκειται για το ίδιο άτομο μιας και τα στοιχεία ταιριάζουν, και δεν αποκλείεται για κάποιο λόγο; να απελάθηκε τη πρώτη φορά ώστε και επαναπροωθήθηκε λίγο καιρό αργότερα . http://www.toportatif.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου