Mια παλιότερη ξεχασμένη ιστορία με "χαμόγελα" & παιδιά..

Πώς μια αντιδικία με το κράτος οδηγεί στον ΑΚΟΥΣΙΟ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ

Mιά παλιά αντιδικία του κοινωνικού αγωνιστή και δικηγόρου Κώστα Παπανικολάου το 2004 με τους μπάτσους του αστυνομικού τμήματος Π. Φαλήρου, και οι πρόσφατα κερδισμένες δίκες σε βάρος τους, οδήγησαν το 2010 σε μια μεθόδευση αντάξια των κρατικών μηχανισμών και των  ΜΚΟ με το ανθρωπιστικό προσωπείο, με την άσβεστη  δίψα για την αλλοτρίωση της παιδικής ψυχής .  Οι δικηγόροι  Κώστας Παπανικολάου και Αδαμαντία Παπαπαναγιωτάκη κατήγγειλαν το Νοέμβρη του  2004 την εισβολή των μπάτσων στο σπίτι τους και την απαγωγή του παιδιού τους μετά από ανώνυμες καταγγελίες για δήθεν κακοποίηση,  που είχαν φτάσει στην εισαγγελία ανηλίκων μέσω της ΜΚΟ «Χαμόγελο του παιδιού» !! 

Το ιστορικό της κράτησης στο νοσοκομείο Παίδων, του πεντάχρονου τότε Βαγγέλη  είχε καταγγελθεί στο Δικηγορικό Σύλλογο, είχε δημοσιευθεί στην Ελευθεροτυπία και σε ιστοσελίδες. Η απελευθέρωση του τότε μετά από 20ήμερο έληξε με το δικαστήριο, στο οποίο οι γονείς φυσικά δεν έχασαν την επιμέλεια, όπως απαιτούσαν οι «φιλεύσπλαχνοι» φορείς… Οι γονείς του μικρού Βαγγέλη, φυσικά δεν άφησαν έτσι  το θέμα και κατέφυγαν με μηνύσεις και αγωγές κατά των  εμπλεκομένων στην απίστευτη μεθόδευση  απαγωγής και κράτησης του παιδιού τους.  Κέρδισαν τα ποινικά δικαστήρια και εκκρεμούν αγωγές  κατά των φυσικών προσώπων, του κράτους και της ΜΚΟ «Χαμόγελο του Παιδιού» και στις  οποίες με κερδισμένα ήδη τα ποινικά δικαστήρια, τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα για τους συνεργούς της απαγωγής του μικρού Βαγγέλη.
Μια τέτοια εξέλιξη όμως  και ένα δεδικασμένο εις βάρος του κράτους και των θεραπαινίδων ΜΚΟ δεν  ευνοεί   τα σχέδια τους και  θέλουν να έχουν κάτι στα χέρια τους πριν να είναι αργά…
Έτσι την προηγούμενη Τετάρτη 16 Ιουνίου στις 11.30 το πρωί, με αφορμή  ένα συμπτωματικό άσχετο  περιστατικό, η οικογένεια Παπανικολάου, δέχτηκε «επίσκεψη»  μεγάλου αριθμού ένστολων και πάνοπλων ανδρών της αστυνομίας,  οι  οποίοι εισέβαλαν στο σπίτι τους και έσυραν τους γονείς και το παιδί τους στο δρόμο και  οι γονείς φυσικά  όπως όφειλαν  αντέδρασαν.  Αρχικά τους είπαν ότι θα πάνε στο τμήμα σχετικά με μια υπόθεση τους, αλλά όμως στο δρόμο μαζί με τους μπατσους περίμενε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ… στο οποίο  τους πέταξαν σα τσουβάλια και τους  μετέφεραν στο ΨΝΑ στο Δαφνί.
Υπήρχε λέει καταγγελία σε βάρος τους για Ακούσιο Έγκλεισμό…  τους  έκλεισαν με τον  χουντικό  νόμο περί εγκλεισμού 104/73   και όχι με τον  ισχύοντα 2071/92, (που δεν κάνει δεκτές τις καταγγελίες γειτόνων και αλλων άσχετων) για την προστασία των ψυχικά πασχόντων ώστε να αποφεύγονται παράνομοι εγκλεισμοί για αλλότριους σκοπούς. Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο 2071 / 1992 περί ακούσιας νοσηλείας , δηλαδή τον εγκλεισμό κάποιου σε ψυχιατρική κλινική οι προυποθέσεις είναι:
α. Ο ασθενής να πάσχει από ψυχική διαταραχή.
β. Να μην είναι ικανός να κρίνει για το συμφέρον της υγείας του.
γ. Η έλλειψη νοσηλείας να έχει ως συνέπεια είτε να επιδεινωθεί η κατάσταση της υγείας του, ή Η νοσηλεία ασθενή που πάσχει από ψυχική διαταραχή να είναι απαραίτητη για να αποτραπούν πράξεις βίας κατά του ίδιου ή τρίτου.
Η αδυναμία ή η άρνηση προσώπου να προσαρμόζεται στις κοινωνικές ή ηθικές ή πολιτικές αξίες, που φαίνεται να επικρατούν στην κοινωνία, δεν αποτελεί καθ’ αυτή ψυχική διαταραχή.
Όσο για την κακόβουλη καταγγελία του 2010 που οδήγησε των εγκλεισμό των γονιών και του ανήλικου,  αφορά μια εξύβριση και μια αναγραφή συνθήματος σε κοινόχρηστο χώρο, ο οποίος ούτε καν ηλεκτροδοτείται με σκόπιμη ευθύνη των καταδοτών που υπέγραψαν την αίτηση για τον εγκλεισμό των τριών ανθρώπων.
Αρχικά τους είπαν ότι θα παραμείνουν και οι τρεις μαζί, αλλά μόλις  προσκομίστηκαν εκεί ,  η μητέρα του μικρού Βαγγέλη  σπρώχτηκε και κλειδώθηκε, ώστε με αυτόν τον τρόπο να της αποσπάσουν το παιδί  και να το δώσουν στους «υπεύθυνους» ανθρώπους του «Χαμόγελου του παιδιού», οι  οποίοι  με τη σειρά τους  το μετέφεραν στο νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία,  σκεφτόμενοι  ότι  η για δεύτερη φορά εμφανής εμπλοκή τους στη μεθόδευση  θα απέβαινε σε βάρος τους…
Με συνοπτικές διαδικασίες και την  εξουσία που δίνει η  επιστήμη της ψυχιατρικής καταστολής,  ο Κώστας Παπανικολάου και η Αδαμαντία Παπαπαναγιωτάκη,  κρίθηκαν  ότι χρήζουν  αναγκαστικού  εγκλεισμού  στο κολαστήριο του ψυχιατρείου,  ενώ το παιδί με εισαγγελική εντολή παραμένει στο νοσοκομείο Παίδων.   Ο Κώστας Παπανικολάου  που, όπως ήταν φυσικό, καταλήφθηκε από  φόβο, τρόμο και έγνοια για την τύχη του παιδιού και της γυναίκας του, « δέχτηκε»  την  άμεση  «περιποίηση»  της ψυχιατρικής καταστολής με κοκταίηλ φαρμάκων  και ενέσεων,  που είχαν σαν  αποτέλεσμα  την Παρασκευή  να αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα, έχασε τις αισθήσεις του και του γύρισε η γλώσσα  και  πήρε πολύ για να συνέλθει.
Ο Κώστας Παπανικολάου,  έχει σοβαρό πρόβλημα με την όραση του με προχωρημένο καταρράκτη  χρειάζεται  τη βοήθεια της συντρόφου του για να κινηθεί.  Αρχικά είχαν υποσχεθεί   ότι οι δύο  έγκλειστοι   θα παραμείνουν  μαζί, αλλά για λόγους  προφανείς   τους  χώρισαν η Αδαμαντία Παπαπαναγιωτάκη παραμένει  έγκλειστη στο 5^ο τμήμα του ΨΝΑ, ενώ ο Κώστας Παπανικολάου στο 6^ο τμήμα, που έχει καταγγελθεί και στο Συνήγορο  του Πολίτη για τις μεθοδεύσεις που ακολουθεί  στον ακούσιο εγκλεισμό. Έτσι  η επικοινωνία τους   γίνεται   μόνο κατά τα διαστήματα των επισκεπτηρίων .
Η Αδαμαντία Παπαπαναγιωτάκη σύμφωνα με τους   ανθρωποφύλακες – γιατρούς που υπέγραψαν  τον έγκλεισμό  της  « κατά τη διάρκεια της εξέτασης της έδινε λογικοφανείς απαντήσεις…» , δηλαδή σύμφωνα με τους «ειδικούς επιστήμονες»,  η «ψυχική της ασθένεια» είναι  τέτοια, που μπορεί να  «παραπλανήσει»,  να «υποδυθεί»  την  έχοντας σώας τα φρένας…(σ.σ συγχαρητήρια στους επιστήμονες).
Να σημειωθεί  ότι  η  γιατρός που  την έχει «αναλάβει» και  έχει υπογράψει  τον  εγκλεισμό της,  από την προηγούμενη  Πέμπτη  απουσιάζει  από το ΨΝΑ, όλως τυχαίως.  Αν και ο  Κώστας  Παπανικολάου,   αντιμετωπίζει  επί πλέον προβλήματα υγείας,  όπως  υψηλό δείκτη σακχάρου,  που μπορεί  σε  μια τόσο  στρεσογόνα κατάσταση  να δημιουργήσει  επιπλοκές, αυτό  αφήνει  παγερά αδιάφορους   τους  νησηλευτές  του  ΨΝΑ.
Ο μικρός  Βαγγέλης  που παραμένει  έγκλειστος  και  μόνος στο νοσοκομείο  Παίδων με τον επικείμενο  κίνδυνο της   ενδονοσοκομειακής  λοίμωξης , δεν θέλει να φάει   και ζητάει  τους γονείς του.  Η ακροαματική διαδικασία εκουσίας,  δηλαδή το δικαστήριο που θα κρίνει  την τύχη  των γονιών,  έχει οριστεί  για τις 22 Ιουλίου.
Στο μεταξύ  οι  ανθρωποφύλακες  του ψυχιατρικού κολαστηρίου,  μπορούν με την άνεσή τους  να γεμίσουν τον  φάκελλο των  ανθρώπων  που είναι έρμαια στα χέρια τους,  με  επιστημονικοφανείς  κακεντρέχειες  και κακοήθειες , ώστε να επιτύχουν  και  την   απαγόρευση  της  επιμέλειας  των  γονιών  του  μικρού Βαγγέλη  και έτσι  να  δώσουν  με αυτόν  τον τρόπο  κάποια  «δυνατά»  χαρτιά  στους  εμπλεκόμενους  απαγωγείς  κρατικούς και ΜΚΟ  του μικρού  Βαγγέλη,  οι  οποίοι  αντιμετωπίζουν  πρόβλημα  με την  εξέλιξη  των  δικών. Eνώ παράλληλα οι αρχές έχουν αρπάξει και τα κλειδιά του σπιτιού τους και εισβάλουν ελεύθερα, όποια ώρα θέλουν, καταγράφοντας, ερευνώντας, λεηλατώντας τη ζωή των ανθρώπων, συντάσσοντας εκθέσεις κατά το δοκούν, χωρίς να υπάρχει κανείς να τους εμποδίσει ή να είναι παρόν σε ότι αυτοί σκαρώνουν.
Τα παραπάνω δεν είναι μια ακραία συμπτωματική περίπτωση  Ακούσιου Εγκλεισμού, αλλά πρόκειται για μια επίδειξη και ένα δείγμα  μεθόδων του κράτους και των τσιρακιών του, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να την γευθεί ο κάθε άνθρωπος που θα βρεθεί στο διάβα και το στόχαστρο κακόβουλων και  καταδοτών που αναδύονται πάντα σε καιρούς οξυμένης κρατικής καταστολής όπως έχει δείξει η ιστορία.
Η “δίκη” τους έχει ορισθεί για τις 22 Ιουλίου
H καταγγελία των γονιών εδώ
Η ιστορία της φυλάκισης του μικρού Βαγγέλη Παπανικολάου το 2004
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
http://news.pramnos.net/story58-439.html
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=297274#top_page