Ναι ρε χοντρέ .. όλοι μαζί τα φάγαμε !!

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Πώς και όλη η «ιερή αγανάκτηση» των ΜΜΕ εξαντλείται στο «φοροφυγά ελεύθερο επαγγελματία», όταν ο φόρος για το βιομήχανο έχει μειωθεί από το 45% στο 20%;

Πώς ούτε μια τόση δα αναφορούλα δεν κάνουν στο γεγονός ότι ο μισθωτός, πέραν της επαχθούς έμμεσης φορολογίας, φορολογείται άμεσα με συντελεστές 18%, 24%, 26%, 32%,

όταν ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής (χωρίς να υπολογίζεται η νέα μείωση στους φορολογικούς συντελεστές του κεφαλαίου)

για τη «Γιούρομπανκ» είναι 14%,

για την «Πειραιώς» είναι 19,4%,

για την «Αλφα» είναι 20%,

για την «Εθνική» είναι 23%;...

Πώς εξηγείται ότι - σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2007 - το κεφάλαιο στην Ελλάδα φορολογείτο με 15%, όταν το εισόδημα από εργασία φορολογείτο με 35%;

Μια από τις απαντήσεις στο... ερώτημα «πού πήγαν τα λεφτά;» και στο ποιοι είναι αυτοί που «όλοι μαζί τα φάγαΝε», δίνεται από το γεγονός ότιδίπλα στο καθεστώς των προνομίων, των επιδοτήσεων, των επιχορηγήσεων, των «κινήτρων» και των δανείων που εισπράττουν οι κεφαλαιοκράτες και πληρώνει ο λαός,
υπάρχει και το καθεστώς φορολογικής ασυδοσίας των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων της χώρας, των μονοπωλίων, των τραπεζών, καθώς και των χρηματιστηριακών εταιρειών, που ξεπερνά κάθε φαντασία! Σύμφωνα, μάλιστα, με έκθεση που κατατέθηκε το 1995, η οποία συντάχθηκε από τον καθηγητή Ν. Τάτσο,οι διατάξεις που καθιέρωναν πλήθος φορολογικές απαλλαγές και οι οποίες έχουν σαν τελικό αποτέλεσμα να μειώνουν μέσα από «παράθυρα» και «παραθυράκια» τη φορολογία κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, ήταν - μέχρι εκείνη τη στιγμή - διάσπαρτες σε περισσότερους από 100 νόμους! Το κόστος που συνεπάγεται για το λαό η διατήρηση και διεύρυνση αυτού του προκλητικού φορολογικού καθεστώτος, που έχει θεσπιστεί για τους καπιταλιστές, είναι ανυπολόγιστο.

Πρόκειται για αμέτρητες φοροαπαλλαγές που επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να εμφανίζουν μικρότερο και πλασματικό φορολογητέο εισόδημα. Ανάμεσα στις άλλες, έχουμε διατάξεις σύμφωνα με τις οποίες εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα: Τα ποσά για την αγορά των ιδρυτικών τους τίτλων, για τους τόκους που καταβάλλονται στους κατόχους προνομιούχων μετοχών, καθώς και για τις αμοιβές και αποζημιώσεις των μελών του ΔΣ. Οι δαπάνες για τη συντήρηση και επισκευή των επαγγελματικών, γενικά, εγκαταστάσεων, μηχανημάτων και οχημάτων. Η ζημιά από φθορά ή απώλεια ή υποτίμηση κεφαλαίου, τα δικαιώματα που καταβάλλονται για ευρεσιτεχνίες, έρευνα και τα ποσά των διαφημίσεων.

Τα ποσά των εξόδων πρώτης εγκατάστασης και κτήσης ακινήτων. Οι δαπάνες επισκευής και συντήρησης σε μισθωμένα ακίνητα της επιχείρησης κατά το χρόνο της πραγματοποίησης. Εκτός από τις παραπάνω φοροαπαλλαγές, οι καπιταλιστές φρόντισαν για δεκαετίες να εξασφαλίσουν ρυθμίσεις από τις εκάστοτε κυβερνήσεις για να αφαιρούν - χωρίς καν την υποχρέωση υποβολής δικαιολογητικών (!) - μεγάλα χρηματικά ποσά (άρα πόσα από αυτά εμπλέκονται σε «μίζες» ή «μπόνους» ή «χορηγίες» προς «ημέτερους»;).

Από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις είναι:

Το δικαίωμα σε εξαγωγείς, σε επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες στο εξωτερικό, σε επιχειρήσεις ραδιοφωνίας και τηλεόρασης να αφαιρούν χωρίς δικαιολογητικά ένα ποσοστό 2% επί των ακαθάριστων εσόδων τους. Δηλαδή, για μια επιχείρηση με ετήσιο τζίρο 3 δισεκατομμύρια ευρώ - εκτός των άλλων φοροαπαλλαγών - μιλάμε και για έξτρα φοροαπαλλαγή ύψους 60 εκατ. ευρώ!

Η έκπτωση 1% επί του τζίρου - άνευ δικαιολογητικών - σε επιχειρήσεις εξαγωγής πετρελαιοειδών και στις επιχειρήσεις διεθνών οδικών εμπορευματικών μεταφορών.

Η έκπτωση 4% επί των ακαθάριστων εσόδων, χωρίς δικαιολογητικά, στις επιχειρήσεις έκδοσης πολιτικών, οικονομικών, αθλητικών περιοδικών και εφημερίδων, ανεξαρτήτως ποσού.

Η έκπτωση 5% επί των ακαθάριστων εσόδων, χωρίς δικαιολογητικά, στις εμπορικές, βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις, που σε συνεργασία με αλλοδαπές, εξάγουν βιομηχανικά εμπορεύματα.

Η εξαίρεση από το τεκμήριο διαβίωσης των επιβατικών αυτοκινήτων των αλλοδαπών επιχειρήσεων.

Η απαλλαγή από το φόρο εισοδήματος των κερδών των επιχειρήσεων από υπεραξία και αγοραπωλησία χρεογράφων.

Φυσικά, δίπλα στις ευθείς φοροαπαλλαγές, έχουμε και τα κατά καιρούς «κίνητρα» των «αναπτυξιακών». Εκεί, μεταπολιτευτικά, μπορεί να βρει κανείς ό,τι θέλει. Από εκπτώσεις από 60% μέχρι και 100% στα καθαρά κέρδη βιομηχανιών, λατομικών και μεταλλευτικών επιχειρήσεων, για «επενδύσεις» λόγω εγκατάστασης στις περιοχές «ειδικών» κινήτρων μέχρι αφορολόγητη έκπτωση, ίση με 70% του ύψους της επένδυσης, στα κέρδη των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων εκμετάλλευσης λιμένων αναψυχής, γηπέδων γκολφ κλπ. και από

δικαίωμα να αποσβαίνονται έως 100% οι δαπάνες κατασκευής - επισκευής κτιρίων που προορίζονται για τη ...βελτίωση του εργασιακού χώρου, μέχρι αφορολόγητη έκπτωση για τις δαπάνες από επιχειρηματίες για αγορά καλλιτεχνικών έργων (ως γνωστόν είναι και φιλόμουσοι)...

Εφοπλιστικό «θαύμα»!

Εκεί, δε, που το καθεστώς της φοροασυλίας και η φοροδιαφυγή έχουν ισχύ (γρανιτένιου) νόμου είναι όσον αφορά στη φορολογική νομοθεσία για το εφοπλιστικό κεφάλαιο! Στην Ελλάδα που οι νόμοι αλλάζουν σαν τα πουκάμισα, υπάρχει ένας και μοναδικός νόμος που εδώ και τέσσερις δεκαετίες αποτελεί το «ιερό ευαγγέλιο» όλων των «γαλαζοπράσινων» κυβερνήσεων. Πρόκειται για το νόμο 27/1975 «Περί φορολογίας πλοίων κλπ.», που στα 30 άρθρα του περιλαμβάνει κοντά ...60 φοροαπαλλαγές (!) για τους εφοπλιστές (κάθε άρθρο και δυο φοροαπαλλαγές, δηλαδή!).

Σύμφωνα με το νόμο, οι εφοπλιστές, απλώς, ...δεν πληρώνουν φόρο.

Για την ακρίβεια πληρώνουν ένα συμβολικό «παράβολο» βάσει της χωρητικότητας του πλοίου τους. Αν για παράδειγμα ένας εφοπλιστής διαθέτει πλοίο 20.000 κόρων, ηλικίας έως 4 χρόνων, τότε ο «φόρος» που θα πληρώσει είναι της τάξης των 5.300 δολαρίων!

Δηλαδή, είτε 1 εκατομμύριο κέρδη έχει από αυτό το πλοίο, είτε 1 δισ. ευρώ κέρδη έχει, αυτός 5.300 δολάρια θα πληρώσει! Αλλά κι αυτό ελέγχεται. Γιατί με άλλες διατάξεις (άρθρα 7, 8, 9 κλπ.), ακόμα και το παραπάνω «συμβολικό» ποσό, υπό κάποιες πολύ ...συχνές προϋποθέσεις, είτε μειώνεται ...στο μισό είτε εξαλείφεται πλήρως! Αλλωστε, ο νόμος (άρθρο 2) είναι σαφής:

«Ο κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου επιβαλλόμενος φόρος (σ.σ.: τα 5.300 δολάρια δηλαδή) εξαντλεί πάσαν υποχρέωσιν του πλοιοκτήτου, ως και του μετόχου ή εταίρου ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας οιουδήποτε τύπου εκ φόρου εισοδήματος, καθ' όσον αφορά εις τα κέρδη, τα οποία προκύπτουν εκ της εκμεταλλεύσεως πλοίων»!

Και δεν είναι μόνο ότι οι εφοπλιστές απαλλάσσονται από κάθε μορφή φόρου εισοδήματος. Απαλλάσσονται από κάθε μορφή φόρου, γενικώς!

Απαλλάσσονται από τα κέρδη αν πουλήσουν ένα πλοίο,

απαλλάσσονται από τα έσοδα αν εισπράξουν ασφαλιστική αποζημίωση για ένα πλοίο,

απαλλάσσονται από τα κέρδη των ναυτιλιακών τους επιχειρήσεων,

απαλλάσσονται ακόμα και από τα παράβολα για τα έγγραφα με τα οποία διανέμουν τα κέρδη τους (!),

απαλλάσσονται μέχρι και από φόρο κληρονομιάς (!), αφού, σύμφωνα με το άρθρο 29, οι εφοπλιστές έχουν επιτύχει την «απαλλαγήν εκ του φόρου κληρονομιών επί πλοίων, μετοχών ή μεριδίων ημεδαπώς ή αλλοδαπών εταιρειών πλοιοκτητριών πλοίων, καλύπτουσαι εφεξής άπαντα τα άνω των 1.500 κόρων ολικής χωρητικότητος πλοία»!

Συμπέρασμα: Αν στην Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κληρονομήσεις από τον αγρότη πατέρα σου κανένα χέρσο μποστάνι ή κανένα διαμέρισμα 50 τ.μ., θα πληρώσεις φόρο. Ας είσαι κανακάρης ή θυγατέρα κάποιου «Σεβάχ» και κληρονομήσεις ...στόλο, δεν πληρώνεις τίποτα! Ολα τα παραπάνω δεν συνιστούν παρά αντανάκλαση των θεμελίων επί των οποίων έχει χτιστεί το καπιταλιστικό οικοδόμημα. Επομένως, καμία απορία δεν πρέπει να γεννά ότι είναι εξαφανισμένα από τα ΜΜΕ της πλουτοκρατίας, τα οποία διαθέτουν άπλετο χρόνο στον μεν Παπανδρέου για να καλεί τον ελληνικό λαό να πληρώσει τα χρέη των κηφήνων της ολιγαρχίας και στον δε αντιπρόεδρό του, για να ισχυρίζεται ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»...

"Ριζοσπάστης"