On March 17, 2011, Washington showed its true intentions by pushing through a U.N. Security Council resolution that amounts to a declaration of war on the government and people of Libya.
A U.S. attack is the worst possible thing that could happen to the people of Libya. It also puts the unfolding Arab revolutions, which have inspired people across North Africa and Western Asia, in the gravest danger.
The resolution goes beyond a no-fly zone. It includes language saying U.N. member states could "take all necessary measures" ... "by halting attacks by air, land and sea forces under the control of the Gadhafi regime."(CNN.com, Mar 17)
A U.S. attack is the worst possible thing that could happen to the people of Libya. It also puts the unfolding Arab revolutions, which have inspired people across North Africa and Western Asia, in the gravest danger.
The resolution goes beyond a no-fly zone. It includes language saying U.N. member states could "take all necessary measures" ... "by halting attacks by air, land and sea forces under the control of the Gadhafi regime."(CNN.com, Mar 17)
The new resolution not only calls for attacks on Libyan aircraft and air defenses, but authorizes the strafing and bombing of ground forces as well. The U.S. and French governments immediately announced that they were ready to go. Britain and Italy are aiding. In essence the former colonial powers have begun an armed attack on the Libyan government and its people, backing one side of a civil war.
No matter how one feels about Libya today and the role of the Gadhafi government; regardless of how one evaluates the Libyan opposition, a U.S.-led war or intervention in Libya is a disaster for the Libyan people, and for peace and progress around the world.
The U.S. and its allies are repeating over and over the lie that they are trying to "prevent attacks on civilians" and are acting from humanitarian motives. But nobody should be fooled. Consider these “humanitarians” and how they react to Bahrain.
The U.S. Fifth Fleet is based in Bahrain, which is an absolute monarchy. Its people have been valiantly trying to change their government for weeks. They had some initial success. The king responded with deadly repression and later with hints at reform.
On March 14, however, the day after Secretary of Defense Gates visited Bahrain, supposedly to urge "restraint", the Bahraini government commenced a brutal crackdown, backed up by Saudi Arabian troops. Helicopters, tear gas, rubber bullets, and live ammunition were used, killing and injuring many people. Nearly all of Bahrain's security forces are foreign mercenaries.
Unlike the Libyan rebels, the Bahraini people have absolutely no arms. But there has been no talk of a no-fly zone over Bahrain, let alone attacks on the murderous Bahraini and Saudi armies.
This is because the real motivation for the U.S. and its allies in both Bahrain and Libya, and indeed the whole region, is to control the OIL! It is Washington’s main strategic interest and a primary financial interest for U.S. big business.
This is true even though the U.S. is not directly dependent on imported oil from Libya. Oil is a worldwide commodity, and any country which imports oil must deal with a world market, no matter from which individual country or countries they import the oil.
Of even more importance to the U.S. and Europeans is who controls the flow of oil. A military presence or a reliable puppet in Libya would give Washington --and to a lesser extent the European imperialists -- control of the oil spigot to Europe and also establish a military presence in North Africa from which to influence or prevent the development of the revolutions, especially in Egypt and Tunisia.
Not only a demonization campaign against the Libyan leader, but every form of fraud and propaganda is being used to push for this intervention, including a supposed "vote" by the Arab League supporting the latest U.N. resolution. Left unsaid is the fact that only 11 of the 22 members of the League even attended the meeting, which was held behind closed doors. Two of these 11 attending members, Syria and Algeria, made clear that they were completely opposed to military intervention in Libya.
Meanwhile the corporate media has ignored a resolution by the African Union, representing 53 countries, which adamantly rejected a no-fly zone or other intervention.
The U. S. blocked any UN action, even a toothless resolution, during the massive Israeli bombardment of Gaza in 2008 and also during the Israeli bombing and attempted invasion of Lebanon in 2006.
It is important that peace-loving and progressive people around the world develop a consistent approach opposing ALL U.S. intervention. This is the only way to avoid becoming just an echo of the U.S. State Department and Pentagon.
No matter how one feels about Libya today and the role of the Gadhafi government; regardless of how one evaluates the Libyan opposition, a U.S.-led war or intervention in Libya is a disaster for the Libyan people, and for peace and progress around the world.
The U.S. and its allies are repeating over and over the lie that they are trying to "prevent attacks on civilians" and are acting from humanitarian motives. But nobody should be fooled. Consider these “humanitarians” and how they react to Bahrain.
The U.S. Fifth Fleet is based in Bahrain, which is an absolute monarchy. Its people have been valiantly trying to change their government for weeks. They had some initial success. The king responded with deadly repression and later with hints at reform.
On March 14, however, the day after Secretary of Defense Gates visited Bahrain, supposedly to urge "restraint", the Bahraini government commenced a brutal crackdown, backed up by Saudi Arabian troops. Helicopters, tear gas, rubber bullets, and live ammunition were used, killing and injuring many people. Nearly all of Bahrain's security forces are foreign mercenaries.
Unlike the Libyan rebels, the Bahraini people have absolutely no arms. But there has been no talk of a no-fly zone over Bahrain, let alone attacks on the murderous Bahraini and Saudi armies.
This is because the real motivation for the U.S. and its allies in both Bahrain and Libya, and indeed the whole region, is to control the OIL! It is Washington’s main strategic interest and a primary financial interest for U.S. big business.
This is true even though the U.S. is not directly dependent on imported oil from Libya. Oil is a worldwide commodity, and any country which imports oil must deal with a world market, no matter from which individual country or countries they import the oil.
Of even more importance to the U.S. and Europeans is who controls the flow of oil. A military presence or a reliable puppet in Libya would give Washington --and to a lesser extent the European imperialists -- control of the oil spigot to Europe and also establish a military presence in North Africa from which to influence or prevent the development of the revolutions, especially in Egypt and Tunisia.
Not only a demonization campaign against the Libyan leader, but every form of fraud and propaganda is being used to push for this intervention, including a supposed "vote" by the Arab League supporting the latest U.N. resolution. Left unsaid is the fact that only 11 of the 22 members of the League even attended the meeting, which was held behind closed doors. Two of these 11 attending members, Syria and Algeria, made clear that they were completely opposed to military intervention in Libya.
Meanwhile the corporate media has ignored a resolution by the African Union, representing 53 countries, which adamantly rejected a no-fly zone or other intervention.
The U. S. blocked any UN action, even a toothless resolution, during the massive Israeli bombardment of Gaza in 2008 and also during the Israeli bombing and attempted invasion of Lebanon in 2006.
It is important that peace-loving and progressive people around the world develop a consistent approach opposing ALL U.S. intervention. This is the only way to avoid becoming just an echo of the U.S. State Department and Pentagon.
---------------------------------
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενέκρινε την δημιουργία άμεσα ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη. Η επιλογή της ολοκληρωτικής στρατιωτικής επέμβασης είναι πάντα ανοιχτή για τις επιτιθέμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις καθώς η απόφαση αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, εγκρίνοντας "όλα τα απαραίτητα μέτρα", περιλαμβανομένων των αεροπορικών πληγμάτων, για να προστατευθούν οι άμαχοι και επιβληθεί στον λιβυκό στρατό κατάπαυση του πυρός, όμως διευκρινίζεται ότι δεν τίθεται ζήτημα στρατιωτικής κατοχής. Στην απόφαση προβλέπεται επίσης μια ζώνη αεροπορικού αποκλεισμού ώστε να εμποδιστεί η αεροπορία του Καντάφι να σφυροκοπά τους εξεγερμένους.
Ασφυκτικές πιέσεις ασκήθηκαν από τη Βρετανία, Γαλλία (είχε ξεκαθαρίσει ότι θα προχωρήσει και μόνη της στην λήψη στρατιωτικών μέτρων), που τώρα δηλώνει έτοιμη για "αεροπορικά πλήγματα μόλις υιοθετηθεί η απόφαση» και τις ΗΠΑ. Ο εκπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών, στα Ηνωμένα Έθνη την Τετάρτη δήλωσε ότι η κυβέρνηση του πιστεύει ότι «τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, θα πρέπει να εξετάσουν τη λήψη μέτρων προστασίας για τους πολίτες στη Λιβύη, τα οποία θα υπερβαίνουν την εφαρμογή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, πάνω από τη χώρα». Η Σούζαν Ράϊς διευκρίνισε ότι "η εκτίμηση των ΗΠΑ είναι πως το Συμβούλιο Ασφαλείας, πρέπει να είναι έτοιμο να σχεδιάσει μέτρα τα οποία θα περιέχουν μεν, αλλά και θα υπερβαίνουν ίσως την εγκαθίδρυση ζώνης απαγόρευσης των πτήσεων πάνω από τη Λιβύη". Δικαιολογώντας την στάση της χώρας της δήλωσε πως οι ΗΠΑ "βρίσκονται στο πλευρό του λιβυκού λαού και υποστηρίζουν την ανάγκη του για ανθρώπινα δικαιώματα". "Το Συμβούλιο Ασφαλείας απάντησε στην έκκληση του λιβυκού λαού για βοήθεια", πρόσθεσε. Τέλος, ο βρετανός πρεσβευτής στον ΟΗΕ Μαρκ Λάιαλ Γκραντ υπογράμμισε ότι η Βρετανία είναι "έτοιμη να αναλάβει τις ευθύνες της για να βάλει τέλος στις βιαιότητες και να προστατεύσει τους αμάχους".
Της απόφασης προηγήθηκαν τρεις ημέρες εντατικών διαπραγματεύσεων απηχώντας τις ισχυρές ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τα διαφορετικά συμφέροντα. Πριν δύο μέρες η Κίνα δήλωσε έτοιμη να επαναλειτουργήσουν οι επιχειρήσεις της στην Λιβύη. Δεν περνά απαρατήρητη η σύγκρουση Καντάφι-Μπερλουσκόνι (η Ιταλία αποτελούσε τον σημαντικότερο εμπορικό εταίρο της Λιβύης), κατηγορώντας τον ατιμασμένο Ιταλό ηγέτη για προδοσία, που φυσικά θα πληρώσει και το κάλεσμα του δικτατορικού καθεστώτος σε Κίνα-Ρωσία-Ινδία για σύναψη προνομιακών και αποκλειστικών οικονομικών σχέσεων!
Παράλληλα, ο Καντάφι απειλούσε ότι θα επιτεθεί στη διάρκεια της νύχτας στη Βεγγάζη, στο τελευταίο οχυρό των εξεγερμένων, χωρίς να δείξει "ούτε έλεος ούτε οίκτο", απελευθερώνοντας τους κατοίκους από τους τρομοκράτες της Αλ Κάϊντα και τους μισθοφόρους. "Θα έρθουμε. Σπίτι με σπίτι, δωμάτιο με δωμάτιο", απειλούσε τους εξεγερμένους της Βεγγάζης.
Ο Λίβυος υφυπουργός Εξωτερικών Χάλεντ Καάιμ αντέδρασε λέγοντας πως η απόφαση του ΟΗΕ αποτελεί μια "πρόσκληση προς τους Λίβυους να αλληλοσκοτωθούν". "Η απόφαση αυτή μεταφράζει μια επιθετική στάση της διεθνούς κοινότητας, η οποία απειλεί την ενότητα της Λιβύης και τη σταθερότητά της". Κατήγγειλε μια "συνωμοσία" της διεθνούς κοινότητας και τη "βούληση χωρών όπως η Γαλλία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ να διαμελίσουν τη χώρα".
Τέλος, έστειλε μήνυμα συνδιαλλαγής: «είμαστε έτοιμοι γι' αυτή την απόφαση (της κατάπαυσης του πυρός), όμως έχουμε ανάγκη έναν συνομιλητή για να συζητήσουμε την εφαρμογή της», διαβεβαίωσε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Τρίπολη.
Το κείμενο υιοθετήθηκε με 10 ψήφους από τα 15 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Κίνα και Ρωσία απείχαν, όμως δεν χρησιμοποίησαν το βέτο τους για να μπλοκάρουν το κείμενο. Γερμανία, Βραζιλία και Ινδία απείχαν επίσης.
Ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε δικαιολόγησε την αποχή της χώρας του λέγοντας ότι μια στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη εμπεριέχει "σημαντικούς κινδύνους". "Οι γερμανοί στρατιώτες δεν θα συμμετάσχουν σε μια στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη", πρόσθεσε ο αντικαγκελάριος της Άγγελας Μέρκελ.
Η Μαρία Λουίζα Ριμπέιρο Βιότι, πρεσβευτής της Βραζιλίας, εξήγησε πως η χώρα της "δεν έχει πειστεί ότι η χρήση στρατιωτικής ισχύος θα οδηγήσει στον τερματισμό της βίας". "Θα μπορούσε να προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό για το λιβυκό λαό", πρόσθεσε. Ο ρώσος πρεσβευτής Βιτάλι Τσούρκιν έκρινε "λυπηρό" το γεγονός ότι "επικράτησε το πάθος για τη χρήση ισχύος". Η Ρωσία είχε προτείνει μια απόφαση που καλούσε για κατάπαυση του πυρός.
Ο πρεσβευτής της Κίνας Λι Μπαοντόνγκ, ο οποίος προεδρεύει κατά το μήνα Μάρτιο του Συμβουλίου Ασφαλείας, εξήγησε πως η χώρα του "είναι πάντα εναντίον της χρήσης βίας στις διεθνείς σχέσεις".
--------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου