Τα πρώτα συμπτώματα του συνδρόμου της «Αστέρως», στις δηλώσεις του πρωθυπουργού

Καλοφάγωτα! 

Τα πρώτα συμπτώματα του συνδρόμου της «Αστέρως», στις δηλώσεις του πρωθυπουργού

Η αλήθεια είναι ότι όταν είσαι για καιρό άφραγκος και ξαφνικά βρεθείς με χρήματα στην τσέπη, πρέπει να απελευθερώνονται τεράστιες ποσότητες Σεροτονίνης. Με αποτέλεσμα να σε καταλαμβάνει ένα αισιόδοξο συναίσθημα. Τόσο αισιόδοξο, που σε κάνει να ξεχνάς ότι πρόκειται για δανεικά που πρέπει κάποια στιγμή να τα επιστρέψεις. 

 Το να πανηγυρίζει δηλαδή ο πρωθυπουργός, επειδή ξαφνικά το Δημόσιο θα «εξοφλήσει τα χρέη του στους πολίτες», είναι σα να πανηγυρίζει ένας χρεωμένος ότι τακτοποίησε τις οφειλές του, επειδή σήκωσε χρήματα από μια πιστωτική κάρτα, για να βάλει τη δόση που είχε λήξει σε μια άλλη. Το λες υπερανάληψη, ναι. Αλλά «τέλος των φόβων» και «νέο ξεκίνημα», δεν το λες. 

Στις ίδιες εκκρίσεις σερατονίνης μάλλον πρέπει να οφείλεται και ο εξαιρετικά λάγνος τρόπος με τον οποίο προφέρεται η λέξη «ανάπτυξη», από τον αρχηγό του κόμματος που φιλοξενεί υπερήφανο στις τάξεις του, τον κ. Ταμήλο και τον κ. Πολύδωρα. Διότι χωρίς να έχει αλλάξει απολύτως τίποτα, οι μόνοι που δικαιούνται να πανηγυρίζουν κάθε φορά που ακούγεται η λέξη «ανάπτυξη» στην Ελλάδα, είναι οι τράπεζες των νησιών Κέιμαν. Εκεί δηλαδή όπου κατέληγαν τόσα χρόνια τα χρήματα που υποτίθεται έπεφταν στην «πραγματική οικονομία» και στην περίφημη «επιχειρηματικότητα». (Εντάξει, μερικά κατέληγαν και στα δάνεια των κομμάτων). Όσο για το περίφημο «δεν δεχόμαστε εκβιασμούς» που συνόδευσε σαν επιδόρπιο τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, θα ήταν λιγότερο κωμικό, αν είχε ειπωθεί μερικές μέρες αργότερα. Όσο δεν αντηχούσε ακόμα η βροντερή «γαργάρα» του νομοσχεδίου που αποσύρθηκε υπό τις απειλές των υπαλλήλων της βουλής. Ή αφού είχαν κοπάσει ξαφνικά τα αντιμνημονιακά αντάρτικα από τον ΔΟΛ, μπροστά στον κίνδυνο οι επίτροποι να μην εγκρίνουν τα μελλοντικά του δάνεια. Πηγή: www.lifo.gr