περί Μεταναστευτικού ...

Ένα από τα κύρια θέματα που προβάλλεται σήμερα από όλα τα ΜΜΕ και κόμματα , ΜΚΟ κτλ είναι το ζήτημα του μεταναστευτικού / προσφυγικού. Για άλλη μια φορά η Ελληνική κοινωνία πέφτει από τα σύννεφα, εφόσον ξαφνικά το 2015 ανακαλύπτει το απάνθρωπο πρόσωπο της προσφυγιάς στο πρόσωπο των χιλιάδων προσφύγων από την Μ Ανατολή. Τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύζονται από  φωτογραφίες παιδιών , γερόντων και γυναικών να υποφέρουν τα πάνδεινα σε σκηνές και σε πεζούλια. Ο κόσμος ανταποκρίνεται προσφέροντας βοήθεια από το υστέρημα του και βοηθάει με κάθε τρόπο. 

Τα πολιτικά κόμματα προσπαθούν να καβαλήσουν το κύμα συμπαράστασης αλλά και τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που δημιουργούνται και το κάθε ένα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί πολιτικά  το μεταναστευτικό από την δική του οπτική γωνία και απευθυνόμενο στην δική του εκλογική πελατεία. 

Άλλα προσπαθώντας να υπερτονίσουν τα προβλήματα που δημιουργούνται από τους χιλιάδες μετανάστες... και άλλοι βασιζόμενα στα συναισθήματα συμπαράστασης να προτείνουν λύσεις του στυλ, «ελεύθερη μετανάστευση», «γκρεμίστε τους φράχτες»,  «καταργείστε τα σύνορα». Πολλοί ακόμα προσπαθώντας να ιδεολογικοποιήσουν  την θέση τους  καταφέρονται κατά του Πολέμου και των πολέμων στη Μ Ανατολή συγκεκριμένα. Τι μέλλον μπορεί κανείς να περιμένει από τέτοιους ανθρώπους και πως κάποιος μπορεί να εναποθέσει τις ελπίδες του σε τέτοιους ανθρώπους, οι οποίοι με μεγάλη αυτοπεποίθηση εκφέρουν γνώμη και προτείνουν λύσεις χωρίς να γνωρίζουν η να αναφέρονται στο ελάχιστο των δεδομένων που αφορούν την μετανάστευση σήμερα αλλά το κυριότερο στο άμεσο μέλλον. Και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει χωρία να έχει κάποιος υπ’ όψη του τα αριθμητικά δεδομένα, αλλά και τα κοινωνικά δεδομένα ανάπτυξης , πληθυσμιακής , κοινωνικής και πολιτικής στα διάφορα μέρη του πλανήτη μας. 

Παρακάτω παραθέτω δυο φωτογραφίες. Το κοινό τους είναι η παρουσιαζόμενη πυκνότητα - πυκνοκατοίκηση και στις δυο περιοχές. Η διαφορές του ειναι φανερες με τον τρόπο που δυο κοινωνίες αντιμετωπίζουν το προβλημα της πυκνοκατοικησης. 

Η παραπάνω φωτογραφία ειναι απο την Βομβάη και παρουσιάζει εκτός απο τα σπίτια και την κοιτη του ποταμου

Σε αυτη την φωτογραφία παραπάνω ειναι η Κοπεγχάγη , μια από τις πόλεις με τις λιγότερες εκπομπές καυσαερίων αλλά και σκουπιδιών - λυμάτων

Μία λοιπόν αδιαμφισβήτητη διαπίστωση μπορεί να είναι ότι (πέρα των διαφορών του βιοτικού επιπεδου αναφορικά με το κατα κεφαλή εισόδημα) οι κάτοικοι της Βομβάης να θέλουν να μεταναστεύσουν στην Κοπενγχάγη, αλλά και οι κάτοικοι της Κοπενγχάγης να μην θέλουν να μοιραστουν με άλλους την κατακτηση του τρόπου ζωής τους. Τίποτα το πιο φυσικό και λογικό μεχρι εδω. 

Πέρα όμως από το πως διάφορες κοινωνίες εχουν δομήσει το τρόπο ζωής τους, υπάρχει άλλος ενας παράγοντας που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ όψιν μας και αυτός είναι η διαθεσιμότητα  γλυκού νερού και πόσιμου νερού. Επί του συνόλου του νερύ του πλανητη μας μόνο το 2,5% ειναι γλυκό και απο αυτό το 80% ειναι δεσμευμενο στους παγετωνες. Δηλαδη μόνο το 0,5% βρισκεται σε λιμνες ποταμια, υπέδαφος και σύννεφα. Και απο αυτό σε πολλες περιοχές ειναι πλεον μολυσμενο και ακατάλληλο για πόση , κυριως σε περιοχές της Αν Ασίας, Μπαγκλαντες κτλ που η κλίση του εδάφους ειναι σχεδόν μηδενική.

Ας δούμε τωρα πως εξελίχθηκε, αλλά και πως περιμένουμε να εξελιχθεί ο πληθυσμός του πλανήτη μας. Τα παρακάτω σχεδιαγράμματα ειναι πολυ κατατοπιστικά.

 Αν σήμερα βρισκόμαστε στα 7 ΔΙΣ  μεχρι το 2050 περιμενουμε να προστεθούν άλλα 2,5 ΔΙΣ . Τεράστιος αριθμός αν υπολογίσει κανείς ότι το 1800 ο συνολικός πληθυσμός της Γης ηταν κάτω από 1 ΔΙΣ.

Επίσης ειναι σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι η αναμενόμενη πληθυσμιακή αυξηση θα γίνει από τις χωρες της Ασίας και αργότερα από τις χώρες της Αφρικής. 

Η ραγδαία αναμενόμενη πληθυσμιακή αύξηση στην Ασία και την Αφρική είναι φυσικό να δημιουργήσουν μεταναστευτικές ροές προς τις χώρες της Ευρώπης και οχι μόνο. Επίσης φυσικό είναι η Ευρώπη να προσπαθήσει να αναχαιτίσει, να περιορίσει και να ανακόψει αυτές τις ροές στο βαθμό που αυτές γίνονται ανεξέλεγκτα, πάνω από ένα επιθυμητό επίπεδο και οι οποίες αναπόφευκτα θα δημιουργήσουν πληθυσμιακά προβλήματα στις χώρες υποδοχής. Και λέω πληθυσμιακά προβλήματα διότι αν μιλάμε για μερικά έστω εκατομμύρια αυτό μπορεί να γίνει οικονομικά αποδεκτό. Αλλά αν αυτό το νούμερο είναι 10δες η ακόμα 100δες εκατομμύρια, είναι νομίζω αυταπόδεικτο ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό

Από τα παραπάνω στοιχεία λοιπόν ειναι φανερό ότι το μεταναστευτικό δεν έχει να κάνει κυρίως με πολέμους ούτε με τον αγώνα για την επικυριαρχία στα ορυκτά καυσιμα. Εχει κυρίως να κάνει με την πληθυσμιακη αυξηση και την επερχόμενη κλιματικη αλλαγη που θα εξαφανισει το μεγαλύτερο μερος χωρων οπως το Μπαγκλαντες που κατοικειται απο 100δες εκατομμυρια ανθρωπους. 

Συνεπώς ούτε οι κραυγές για πολιτισμικές αλιωσεις, ισλαμοφοβία, κτλ συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του φαινομένου εφόσον ξεκινούν με λάθος ανάλυση του επερχόμενου προβλήματος , αλλά ούτε οι ανευθυνότητες του στυλ ρίχτε τους φράχτες και τα σύνορα, μια Ευρώπη / Ελλάδα ανοιχτή σε όλους  τους πρόσφυγες/μετανάστες  κτλ,  μπορούμε να πούμε ότι βασίζοντα σε κάποια πολιτική ανάλυση και προοπτική. 

Και οι δύο ανεύθυνες τοποθετήσεις είναι αποτέλεσμα ανευθυνότητάς και πολιτικού αμοραλισμού αυτών που προσπαθούν να καβαλήσουν το κύμα των συγκυριών για να κάνουν αισθητή την ανούσια κατά τα άλλα πολιτική παρουσία τους

Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το επερχόμενο και διογκούμενο μεταναστευτικό ρεύμα οι κοινωνίες υποψήφιοι δέκτες πρέπει να προστατευτούν  και να δοθεί η έμφαση στην δημιουργία ανθρωπίνων συνθηκών διαβίωσης στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το πρόβλημα είναι ότι για να γίνει κάτι τέτοιο εφικτό οι κοινωνίες αυτές θα πρέπει να περιορίσουν δραστικά την πληθυσμιακή τους αύξηση (όπως έκανε η Κίνα πριν 20 χρόνια) που βέβαια κάτι τέτοιο θα έχει το δραματικό αποτέλεσμα της γήρανσης αυτών των κοινωνιών, δηλαδή να συμβεί το ίδιο φαινόμενο που συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη. Επίσης για να γίνει αυτός ο πληθυσμιακός περιορισμός είναι αναγκαία η ΥΦΕΣΙΑΚΗ προοπτική σε παγκόσμιο επίπεδο (αυτά τα περί πράσινης ανάπτυξης είναι κάτι παραπάνω από γελοίο να λέγονται), προοπτική όμως που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από το υπάρχον καπιταλιστικό μοντέλο οικονομίας, που βασίζεται μόνο στην ανάπτυξη.