Αντιρατσιστικός,.. Eνας νόμος αρτζι μπουρτζι και μιας χρήσεως

Eνας νόμος (υπ.αρ. 4285) κομένος και ραμένος, μιας χρήσεως, ενας νόμος ανηθικος και ενάντια σε κάθε αξία του Δυτικού λεγόμενου πολιτισμού. Αν οι Ισλαμιστες και οι Ταλιμπάν καταγράψαν μεγάλη Ιδεολογική νικη με την επιβολή αντιδημοκρατικών και περιοριστικών νόμων και διαταξεων στον Δυτικό κόσμο, αλλο τόσο μεγάλη νίκη ιδεολογική κέρδισαν οι Νεοφασίστες στην Ελλάδα με την ψήφιση του "Αντιρατσιστικού" λεγόμενου  νόμου.

Ενας νόμος εμφανώς παραλογος με βαρυγδουπο τίτλο που πετυχαίνει ακριβως το αντίθετο από αυτο που θέλει υποτιθεται να καταπολεμήσει.

Κατ αρχάς μιλάει για ρατσισμό (και ξενοφοβία). Ας προσδιορίσουμε λοιπόν τι είναι ρατσισμός. [Ρατσισμός (ή φυλετισμός) είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους, αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους, διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος, είτε από την εθνικότητα ή την φυλή τους].  Με σχετικά πρόσφατο Νεολογισμό ο ορισμός έχει επεκταθεί και σε διακρίσεις που αφορούν αναπηρία και προσδιορισμό φύλου. 

Η μεγάλη παρεξήγηση αρχίζει όταν στην εννοια ρατσισμός εισέρχεται και η διαφοροποίηση λόγω Θρησκείας. Και εδω είναι η μεγάλη παγίδα και παραλογισμός. 

Είναι κοινός τόπος της λογικής μας ότι ρατσισμός μπορεί να χαρακτηριστεί η μειονεκτική μεταχείρηση καποιου η καποιων ομάδων με βάση χαρακτηριστικά για τα οποία το άτομο δεν είναι υπεύθυνο διότι η διάκριση γίνεται λόγω της καταγωγής του ή προέρχεται απο τον φυσικό του προσανατολισμό η κάποια αναπηρία. Για παράδειγμα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ρατσισμός τυχόν διακριση για μία μη πρόσληψη σε κάποιον καπνιστή η αλκοολικό, εαν π.χ. η εργασία απαιτεί συγκεκριμένες σωματικές ικανότητες. Κατ επέκταση το ίδιο μπορεί να ισχύει και για κάποιο υπερβαρο (αν αυτο δεν προέρχεται απο παθολογικά αίτια). Με αλλα λόγια οι διακρίσεις εναντια σε ανθρώπους που εχουν καποια χαρακτηριστικά, εφόσον αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι εγγενή αλλα κατ επιλογή τους η εξαρτώνται απότο τροπο ζωής τους,  δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ρατσιμός ουτε με την ευρεία έννοια . 

Αυτή την βασική λογική αποδοχή δυστυχώς το νομοσχέδιο δεν μπόρεσε να την κανει, εφόσον συνταχτηκε αρον - αρον και με ένα και μόνο σκοπό, παπαγαλίζοντας τυφλα και ακριτα νομοθετήματα αλλων χωρών.  Είναι δυνατόν να χαρακτηριστεί Ρατσιμος η διαφοροποιηση αντιμετωπισης λογω Ιδεολογίας η πολιτικων πεποιθήσεων ? Η απαντηση είναι ΟΧΙ. 

Αν τυχόν υπάρχει τετοια διαφοροποιηση στην αντιμετωπιση, κυριως απο την κρατική εξουσία, αυτό λέγεται καταλυση των δημοκρατικών θεσμων. Παρ όλα αυτα αυτου του είδους η αντιπαραθεση και οι διαφοροποιησεις συμπεριφοράς μεταξυ ομαδων με διαφορετικες ιδεολογικες και πολιτικες αναφορές αυτό λέγεται Πολιτική αντιπαραθεση. Τι παραπάνω ή διαφορετικό  από Ιδεολογία είναι η Θρησκέια και οι θρησκευτικες πεποιθήσεις ? Δεν είναι και αυτή μια επιλογη καθε ανθρωπου που αφορά τον τρόπο και σταση ζωής του. 

Φυσικά και δεν θα πρέπει να υπάρχει διαφοροποίηση συμπεριφοράς από την κρατική εξουσία με βάση τις ιδεολογικες , πολιτικες και κατ επέκταση Θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η θρησκευτικη αντιπαράθεση όμως σε προσωπικό επίπεδο η μεταξύ ιδεολογκών η θρησκευτικών ομάδων ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ.

Αρα το εδάφιο [. ..Όποιος µε πρόθεση, δηµόσια, προφορικά ή δια του τύπου, µέσω του διαδικτύου ή µε οποιοδήποτε άλλο µέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που µπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος ή βία κατά προσώπου ή οµάδας προσώπων, που προσδιορίζονται µε βάση...τη θρησκεία.. ] ..είναι παράλογο και εκτός των ιδεολογικων και αξιακών αρχων των συγχρονων Δυτικών κοινωνιων.  Είναι σα να θεωρείται ποινικά κολασιμη η αντιπαραθεση εναντια στον Νεοφιλελευθερισμό η εναντια στα Σοσιαλιστικα ιδεώδη αντίστοιχα.

Ο λεγόμενος αντιρατσιστικός νόμος αποτελει ένα πρόχειρο κατασκεύασμα παραλογο και τελικα αναποτελεσματικο. Αποτελεί ένα πλήγμα στον Δυτικό ορθολογισμό που ειναι η βαση της συγχρονης κοινωνίας μας.

===================================================

απόσπασμα..

[ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ,  Αρ. Φύλλου 191 - 10 Σεπτεµβρίου 2014

ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4285

Τροποποίηση του ν. 927/1979 (Α΄ 139) και προσαρµογή του στην απόφαση − πλαίσιο 2008/913/∆ΕΥ της 28ης Νοεµβρίου 2008, για την καταπολέµηση ορισµένων µορφών και εκδηλώσεων ρατσισµού και ξενοφοβίας µέσω του ποινικού δικαίου (L 328) και άλ− λες διατάξεις.

Ο ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδοµε τον ακόλουθο νόµο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο 1

Το άρθρο 1 του ν. 927/1979 αντικαθίσταται ως εξής:«Άρθρο 1∆ηµόσια υποκίνηση βίας ή µίσους

1. Όποιος µε πρόθεση, δηµόσια, προφορικά ή δια του τύπου, µέσω του διαδικτύου ή µε οποιοδήποτε άλλο µέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που µπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος ή βία κατά προσώπου ή οµάδας προσώπων, που προσδιορίζονται µε βάση τη φυλή, το χρώµα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισµό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δηµόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωµατική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιµωρείται µε φυλάκιση τριών (3)µηνών έως τριών (3) ετών και µε χρηµατική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 − 20.000) ευρώ.....]