Η μικρούλα βίκυ πάντα έτρωγε φρίκησαν έμενε μοναχήφοβόταν τους καθρέφτεςστα είδωλα οι ψεύτεςτης στήσανε μια φυλακήΤο ντύσιμο στην τρίχατα λούσα και τα σπίτιαοι γόβες της μικροί ΘεοίΒαλτό μυαλό στην ψύξηκαλύτερα είναι έτσιπου να το κουβαλάς μαζί...Θα βρω, θα βρώ, θα βρώεκείνο που ζητώMπoρώ Μπορώ ΜπορώΑπ'την στάχτη μου να γεννηθώΕίχε και τον δικό τηςνα στέκει στο πλευρό τηςμα δεν του ήταν αρκετήτο έβρισκε αστείο να σκέφτεται για δύοκαι να κρατάει επαφήΟι δυο τους ενωθήκανκαι αιώνια ορκιστήκανπως θα κρατήσουν τον χορόΛατρεύαν ότι αστράφτειπηγαίνανε σε πάρτυμιλούσανε για τον καιρόΘα βρω, θα βρώ, θα βρώτην άκρη που ζητώMπoρώ Μπορώ ΜπορώΑπ'την στάχτη μου να γεννηθώΘα βρω, θα βρώ, θα βρώεκείνο που ζητώMπoρώ Μπορώ ΜπορώΑπ'την στάχτη μου να γεννηθώΟ χρόνος τους κυλούσεη βίκυ όμώς γελούσεόταν αυτός είχε δουλειάΓια αυτό μια μέρα του είπεμωρό μου θα σ'αφήσωγια να βρω μια ζεστήκαρδιάΘα βρω, θα βρώ, θα βρώτην άκρη που ζητώMπoρώ Μπορώ ΜπορώΑπ'την στάχτη μου να γεννηθώΗ μικρούλα βίκυ πάντα έτρωγε φρίκησαν έμενε μοναχήφοβόταν τους καθρέφτεςστα είδωλα οι ψεύτες τηςστήσανε μια φυλακήτης στήσανε μια φυλακήτης στήσανε μια φυλακή...
Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009
οκ ... !
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου