Προς νέο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τρίτη, 21 Οκτωβρίου 2008 07:00
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τρίτη, 21 Οκτωβρίου 2008 07:00
Θετική ήταν η αντίδραση των μεγάλων διεθνών κεφαλαιαγορών, χθες Δευτέρα, στην απόφαση Μπους-Σαρκοζί, που ελήφθη το Σαββατοκύριακο στο Καμπ Ντέιβντ, να ξεκινήσουν σειρά διασκέψεων παγκόσμιου βεληνεκούς, με στόχο τη δημιουργία νέων βάσεων λειτουργίας του διεθνούς πιστωτικού συστήματος.
Από την ίδια αυτή θέση χθες αναφερθήκαμε στην προοπτική αυτή, λέγοντας ότι το νέο παγκόσμιο πιστωτικό σύστημα, θα προέλθει από ένα νέο πολιτικό συμβιβασμό, όχι πλέον μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, αλλά και άλλων ανερχόμενων οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων του πλανήτη, όπως ο Περσικός Κόλπος, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία.
Οσον αφορά το συμβιβασμό μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, να θυμίσουμε, ότι είναι λεόντειος υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών, αφού ακόμα και μέχρι την εμφάνιση του ευρώ, οι εξωτερικές συναλλαγές των σημερινών μελών της Ευρωζώνης πραγματοποιούνταν σε δολάρια, τα αλήστου μνήμης ευρωδολάρια. Ή μήπως τα ξεχάσαμε;
Με λίγα λόγια το διεθνές πιστωτικό και το νομισματικό σύστημα, κυριαρχούνται πολιτικά από το δολάριο. Αυτό ακριβώς το γεγονός αποτελεί και την πηγή ισχύος του αμερικανικού νομίσματος, διότι από αυστηρά οικονομική άποψη τα τεράστια αμερικανικά ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο και το απύθμενο δημόσιο χρέος της χώρας, θα είχαν οδηγήσει το δολάριο σε πλήρη απαξίωση.
Αν δεν υπήρχε δηλαδή η πολιτική και στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ, που επιβάλλει το νόμισμα της χώρας ως απόλυτο κυρίαρχο των διεθνών συναλλαγών και επίσης ως αποθεματικό νόμισμα, ο κόσμος μας θα ήταν εντελώς διαφορετικός. Ομως δεν είναι. Ακόμα και οικονομικές δυνάμεις όπως ο Περσικός Κόλπος, η Κίνα, η Ρωσία και άλλοι διατηρούν απίθανο συσσωρευμένο πλούτο σε δολάρια. Αρα έχουν κάθε συμφέρον να διατηρηθεί η αξία του νομίσματος.
Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε στο διεθνές πιστωτικό και νομισματικό σύστημα. Εξάλλου η απορρόφηση της παγκόσμιας αποταμίευσης από τους «πέντε» της Νέας Υόρκης έχει τελειώσει. Οι αλλαγές λοιπόν που θα συζητηθούν στις διεθνείς αυτές διασκέψεις, δεν μπορεί παρά να είναι σταδιακές και προσεκτικές. Η παγκόσμια οικονομία δεν αντέχει άλλους κλυδωνισμούς. Τουλάχιστον όχι τώρα.
Από την ίδια αυτή θέση χθες αναφερθήκαμε στην προοπτική αυτή, λέγοντας ότι το νέο παγκόσμιο πιστωτικό σύστημα, θα προέλθει από ένα νέο πολιτικό συμβιβασμό, όχι πλέον μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, αλλά και άλλων ανερχόμενων οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων του πλανήτη, όπως ο Περσικός Κόλπος, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία.
Οσον αφορά το συμβιβασμό μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, να θυμίσουμε, ότι είναι λεόντειος υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών, αφού ακόμα και μέχρι την εμφάνιση του ευρώ, οι εξωτερικές συναλλαγές των σημερινών μελών της Ευρωζώνης πραγματοποιούνταν σε δολάρια, τα αλήστου μνήμης ευρωδολάρια. Ή μήπως τα ξεχάσαμε;
Με λίγα λόγια το διεθνές πιστωτικό και το νομισματικό σύστημα, κυριαρχούνται πολιτικά από το δολάριο. Αυτό ακριβώς το γεγονός αποτελεί και την πηγή ισχύος του αμερικανικού νομίσματος, διότι από αυστηρά οικονομική άποψη τα τεράστια αμερικανικά ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο και το απύθμενο δημόσιο χρέος της χώρας, θα είχαν οδηγήσει το δολάριο σε πλήρη απαξίωση.
Αν δεν υπήρχε δηλαδή η πολιτική και στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ, που επιβάλλει το νόμισμα της χώρας ως απόλυτο κυρίαρχο των διεθνών συναλλαγών και επίσης ως αποθεματικό νόμισμα, ο κόσμος μας θα ήταν εντελώς διαφορετικός. Ομως δεν είναι. Ακόμα και οικονομικές δυνάμεις όπως ο Περσικός Κόλπος, η Κίνα, η Ρωσία και άλλοι διατηρούν απίθανο συσσωρευμένο πλούτο σε δολάρια. Αρα έχουν κάθε συμφέρον να διατηρηθεί η αξία του νομίσματος.
Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε στο διεθνές πιστωτικό και νομισματικό σύστημα. Εξάλλου η απορρόφηση της παγκόσμιας αποταμίευσης από τους «πέντε» της Νέας Υόρκης έχει τελειώσει. Οι αλλαγές λοιπόν που θα συζητηθούν στις διεθνείς αυτές διασκέψεις, δεν μπορεί παρά να είναι σταδιακές και προσεκτικές. Η παγκόσμια οικονομία δεν αντέχει άλλους κλυδωνισμούς. Τουλάχιστον όχι τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου