Ολη η συνέντευξη . >> εδώ <<
Η ΤΙΝΑ γεννήθηκε από τα σπλάχνα του νεοφιλελευθερισμού. Πέθανε, όπως υποστηρίζετε, με τη γέννηση των κινημάτων εναντίον της παγκοσμιοποίησης, την εποχή του Πόρτο Αλέγκρε. Στη βαθιά οικονομική κρίση των ημερών μας επιβεβαιώνεται ο θάνατός της;
"Στο Πόρτο Αλέγκρε, το 2000, διακηρύχθηκε ότι 'Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός'. Είχε προηγηθεί το Σιάτλ, τον Δεκέμβριο του 1999. Ακολούθησε η Γένοβα, τον Ιούλιο του 2001. Άρχισε, όμως, και σειρά ελπιδοφόρων αλλαγών, σε αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, στη Λ. Αμερική. Από την άλλη, η οκταετία Μπους ήταν τραγωδία για τον κόσμο, αλλά και για τις ίδιες τις ΗΠΑ. Για παράδειγμα, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες εκτοξεύτηκαν πάνω από τα επίπεδα του ψυχρού πολέμου, με αμερικανικό το 46% για τον 'πόλεμο κατά της τρομοκρατίας'. Την ίδια ώρα, σε κίνδυνο βρίσκεται η ίδια η επιβίωση της ανθρωπότητας από την κλιματική αλλαγή, την οποία υφίστανται κυρίως οι φτωχοί, δεν είναι ταξικά ουδέτερη. Με τέτοιες επιλογές, η οικονομική κρίση κατέστη αναπόφευκτη. Ξεκίνησε ως χρηματοπιστωτική από τις ΗΠΑ, το 2008, αλλά είναι δομική κρίση του συστήματος. Κρίση που κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη ριζικών αλλαγών στις κοινωνίες και στον κόσμο με βάση τις ιδέες και τις αξίες της αριστεράς. Ήδη, σημειώνονται διεθνείς ανακατατάξεις, αυξάνεται η αμφισβήτηση της ηγεμονίας των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ίδιοι οι Αμερικανοί δεν ποντάρουν πλέον τόσο στη G8 όσο στη G20, δηλαδή σ΄ έναν νέο συνεταιρισμό με τις 'αναδυόμενες' χώρες. Ναι, σήμερα μπορούμε να πούμε πιο εμφατικά: TINA IS DEAD".
* Ο Γ. Δραγασάκης στην παρουσίαση του βιβλίου σας υποστήριξε ότι ως άποψη η ΤΙΝΑ μπορεί να πέθανε, ωστόσο ως σύστημα και μηχανισμός ζει και βασιλεύει. Συμμερίζεστε την άποψή του;
"Συμφωνώ ότι ο νεοφιλελευθερισμός παραμένει κυρίαρχος. Το ζούμε οδυνηρά από πρώτο χέρι, στη χώρα μας. Έχει, όμως, δεχθεί ισχυρά πλήγματα, όπως προανέφερα. Το 'αόρατο χέρι' της αγοράς έχει χάσει πολλούς υποστηρικτές, ακόμα και από δυνάμεις του κατεστημένου. Πολύ περισσότεροι άνθρωποι σήμερα συνειδητοποιούν την ανάγκη ριζικών αλλαγών στις κοινωνίες και στον κόσμο. Οι προκλήσεις είναι πολύ μεγάλες για τις δυνάμεις της αριστεράς, για την ανάδειξη του διεθνισμού τους. Ο ΣΥΝ έχει προτείνει ένα 'Παγκόσμιο Φόρουμ της Αριστεράς', με πρωτοβουλία του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η πρόταση υπάρχει και στις Θέσεις για το επικείμενο συνέδριό μας".
* Στον αντίποδα της ΤΙΝΑ, υποστηρίζετε, υπάρχει η ΤΙΑ. Υπάρχει όντως εναλλακτική λύση, πού και πώς αναζητείται;
"Αν αφαιρέσουμε το 'Νο' από το 'There Is No Alternative', έχουμε το 'There Is Alternative', την 'ΤΙΑ'. Για μας, η ΤΙΑ είναι ο στόχος του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία. Όμως, δεν θα τη βρούμε σε κάποια εγχειρίδια, δεν έχουμε έτοιμο το 'καλούπι' για να την φτιάξουμε. Η οικοδόμησή της περνάει μέσα από πολλά μέτωπα, από πολύμορφους αγώνες, που είναι και εργαστήρια ιδεών και προγραμματικών προτάσεων. Να αναφέρω εδώ ότι το κεντρικό σύνθημα του δεύτερου συνεδρίου του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το 2007, στην Πράγα, ήταν 'Building Alternatives' που σημαίνει 'Οικοδομώντας Εναλλακτικές'. Προχωρούμε μέσα από πολλές εναλλακτικές, που οικοδομούμε κάθε μέρα στο ευρωπαϊκό, στο εθνικό και στο τοπικό επίπεδο, μέσα στην κοινωνία και μαζί της. Ανοίγουμε τον δρόμο περπατώντας".
* Η αριστερά, όπως ιχνογραφείται σήμερα, έχει θέση σ' αυτή την εναλλακτική προοπτική ή μήπως πρέπει κι αυτή να επαναπροσδιοριστεί απέναντι στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής;
"Η αριστερά του 21ου αιώνα είναι υπό διαμόρφωση. Πρόκειται για μια αριστερά πολύμορφη, με αναφορά στις ιδέες του Μαρξ, που διαμορφώνει την ταυτότητά της συνθέτοντας τις αξίες του εργατικού κινήματος με εκείνες του φεμινισμού και της οικολογίας. Πολλά νέα σχήματα έχουν προκύψει από τη σύνθεση διαφόρων ρευμάτων της αριστεράς και πάνε πολύ καλά, όπως η Γερμανική Αριστερά, το Αριστερό Μπλόκο της Πορτογαλίας. Η νικηφόρα αριστερά της Λ. Αμερικής αγκαλιάζει ευρύ φάσμα δυνάμεων. Νέο θετικό στοιχείο, η δημιουργία, το 2004, του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), με την ενεργητική συμβολή του ΣΥΝ, το οποίο διακήρυξε ότι 'μπορούμε να αλλάξουμε την Ευρώπη'. Με όσα προανέφερα, δεν λέω ότι είμαστε ικανοποιημένοι από την κατάσταση της αριστεράς. Δεν είναι ρόδινα τα πράγματα για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια αριστερά, αλλά δεν είναι και μαύρα.
* Η ελληνική αριστερά «αντέχει» τις αναταράξεις της εποχής μας, σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο;
"Νομίζω πως ναι. Αντέχει, αλλά απέχει πολύ από το να μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές πρωτόγνωρες προκλήσεις. Η ευρύτερη ελληνική αριστερά αποτελεί πολύ ισχυρό ρεύμα μέσα στην κοινωνία, αλλά έχει πολλά προβλήματα στο επίπεδο των οργανωμένων πολιτικών της εκφράσεων. Βαρύνεται η ηγεσία του ΚΚΕ για την απουσία κοινής δράσης των δυνάμεων της αριστεράς, ιδιαίτερα την κρίσιμη αυτή περίοδο, που θα της επέτρεπε να αναδειχθεί όχι μόνο σε 'αντίπαλο δέος', αλλά και σε 'αντίπαλο δέον' στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση με τις εντολές του ΔΝΤ και των κυρίαρχων δυνάμεων της Ε.Ε. Παρά τα προβλήματά του, ο ΣΥΝ έχει προσφέρει πολλά ως δύναμη της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Η ενότητα δράσης της αριστεράς είναι στο DNA του και την κάνουμε πράξη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, χωρίς να διεκδικούμε το αλάθητο. Θέλουμε ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει από την εσωστρέφεια και να ξαναμπεί σε ανοδική τροχιά, μακριά από πρακτικές και συμπεριφορές κάποιων που έχουν κάνει κύριο στόχο τους την κόντρα με τον ΣΥΝ, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες ευρωεκλογές. Θέλουμε μια αριστερά των κοινωνικών αντιστάσεων, αλλά και των εναλλακτικών προτάσεων, των συλλογικών λειτουργιών και όχι των προσωπικών στρατηγικών, ικανή να δίνει αποτελεσματικά τη μάχη και στο πεδίο των ιδεών. Χρειαζόμαστε, ιδιαίτερα σήμερα, μια 'ιντιφάντα' και στο πεδίο των αξιών. Προσβλέπω σ' ένα συνέδριο αυτοκριτικής, αλλά και εγρήγορσης και νέας πνοής. Τον λόγο έχουν τα μέλη του ΣΥΝ, ο 'κυρίαρχος λαός' του κόμματός μας".
"Στο Πόρτο Αλέγκρε, το 2000, διακηρύχθηκε ότι 'Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός'. Είχε προηγηθεί το Σιάτλ, τον Δεκέμβριο του 1999. Ακολούθησε η Γένοβα, τον Ιούλιο του 2001. Άρχισε, όμως, και σειρά ελπιδοφόρων αλλαγών, σε αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, στη Λ. Αμερική. Από την άλλη, η οκταετία Μπους ήταν τραγωδία για τον κόσμο, αλλά και για τις ίδιες τις ΗΠΑ. Για παράδειγμα, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες εκτοξεύτηκαν πάνω από τα επίπεδα του ψυχρού πολέμου, με αμερικανικό το 46% για τον 'πόλεμο κατά της τρομοκρατίας'. Την ίδια ώρα, σε κίνδυνο βρίσκεται η ίδια η επιβίωση της ανθρωπότητας από την κλιματική αλλαγή, την οποία υφίστανται κυρίως οι φτωχοί, δεν είναι ταξικά ουδέτερη. Με τέτοιες επιλογές, η οικονομική κρίση κατέστη αναπόφευκτη. Ξεκίνησε ως χρηματοπιστωτική από τις ΗΠΑ, το 2008, αλλά είναι δομική κρίση του συστήματος. Κρίση που κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη ριζικών αλλαγών στις κοινωνίες και στον κόσμο με βάση τις ιδέες και τις αξίες της αριστεράς. Ήδη, σημειώνονται διεθνείς ανακατατάξεις, αυξάνεται η αμφισβήτηση της ηγεμονίας των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ίδιοι οι Αμερικανοί δεν ποντάρουν πλέον τόσο στη G8 όσο στη G20, δηλαδή σ΄ έναν νέο συνεταιρισμό με τις 'αναδυόμενες' χώρες. Ναι, σήμερα μπορούμε να πούμε πιο εμφατικά: TINA IS DEAD".
* Ο Γ. Δραγασάκης στην παρουσίαση του βιβλίου σας υποστήριξε ότι ως άποψη η ΤΙΝΑ μπορεί να πέθανε, ωστόσο ως σύστημα και μηχανισμός ζει και βασιλεύει. Συμμερίζεστε την άποψή του;
"Συμφωνώ ότι ο νεοφιλελευθερισμός παραμένει κυρίαρχος. Το ζούμε οδυνηρά από πρώτο χέρι, στη χώρα μας. Έχει, όμως, δεχθεί ισχυρά πλήγματα, όπως προανέφερα. Το 'αόρατο χέρι' της αγοράς έχει χάσει πολλούς υποστηρικτές, ακόμα και από δυνάμεις του κατεστημένου. Πολύ περισσότεροι άνθρωποι σήμερα συνειδητοποιούν την ανάγκη ριζικών αλλαγών στις κοινωνίες και στον κόσμο. Οι προκλήσεις είναι πολύ μεγάλες για τις δυνάμεις της αριστεράς, για την ανάδειξη του διεθνισμού τους. Ο ΣΥΝ έχει προτείνει ένα 'Παγκόσμιο Φόρουμ της Αριστεράς', με πρωτοβουλία του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η πρόταση υπάρχει και στις Θέσεις για το επικείμενο συνέδριό μας".
* Στον αντίποδα της ΤΙΝΑ, υποστηρίζετε, υπάρχει η ΤΙΑ. Υπάρχει όντως εναλλακτική λύση, πού και πώς αναζητείται;
"Αν αφαιρέσουμε το 'Νο' από το 'There Is No Alternative', έχουμε το 'There Is Alternative', την 'ΤΙΑ'. Για μας, η ΤΙΑ είναι ο στόχος του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία. Όμως, δεν θα τη βρούμε σε κάποια εγχειρίδια, δεν έχουμε έτοιμο το 'καλούπι' για να την φτιάξουμε. Η οικοδόμησή της περνάει μέσα από πολλά μέτωπα, από πολύμορφους αγώνες, που είναι και εργαστήρια ιδεών και προγραμματικών προτάσεων. Να αναφέρω εδώ ότι το κεντρικό σύνθημα του δεύτερου συνεδρίου του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το 2007, στην Πράγα, ήταν 'Building Alternatives' που σημαίνει 'Οικοδομώντας Εναλλακτικές'. Προχωρούμε μέσα από πολλές εναλλακτικές, που οικοδομούμε κάθε μέρα στο ευρωπαϊκό, στο εθνικό και στο τοπικό επίπεδο, μέσα στην κοινωνία και μαζί της. Ανοίγουμε τον δρόμο περπατώντας".
* Η αριστερά, όπως ιχνογραφείται σήμερα, έχει θέση σ' αυτή την εναλλακτική προοπτική ή μήπως πρέπει κι αυτή να επαναπροσδιοριστεί απέναντι στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής;
"Η αριστερά του 21ου αιώνα είναι υπό διαμόρφωση. Πρόκειται για μια αριστερά πολύμορφη, με αναφορά στις ιδέες του Μαρξ, που διαμορφώνει την ταυτότητά της συνθέτοντας τις αξίες του εργατικού κινήματος με εκείνες του φεμινισμού και της οικολογίας. Πολλά νέα σχήματα έχουν προκύψει από τη σύνθεση διαφόρων ρευμάτων της αριστεράς και πάνε πολύ καλά, όπως η Γερμανική Αριστερά, το Αριστερό Μπλόκο της Πορτογαλίας. Η νικηφόρα αριστερά της Λ. Αμερικής αγκαλιάζει ευρύ φάσμα δυνάμεων. Νέο θετικό στοιχείο, η δημιουργία, το 2004, του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), με την ενεργητική συμβολή του ΣΥΝ, το οποίο διακήρυξε ότι 'μπορούμε να αλλάξουμε την Ευρώπη'. Με όσα προανέφερα, δεν λέω ότι είμαστε ικανοποιημένοι από την κατάσταση της αριστεράς. Δεν είναι ρόδινα τα πράγματα για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια αριστερά, αλλά δεν είναι και μαύρα.
* Η ελληνική αριστερά «αντέχει» τις αναταράξεις της εποχής μας, σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο;
"Νομίζω πως ναι. Αντέχει, αλλά απέχει πολύ από το να μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές πρωτόγνωρες προκλήσεις. Η ευρύτερη ελληνική αριστερά αποτελεί πολύ ισχυρό ρεύμα μέσα στην κοινωνία, αλλά έχει πολλά προβλήματα στο επίπεδο των οργανωμένων πολιτικών της εκφράσεων. Βαρύνεται η ηγεσία του ΚΚΕ για την απουσία κοινής δράσης των δυνάμεων της αριστεράς, ιδιαίτερα την κρίσιμη αυτή περίοδο, που θα της επέτρεπε να αναδειχθεί όχι μόνο σε 'αντίπαλο δέος', αλλά και σε 'αντίπαλο δέον' στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση με τις εντολές του ΔΝΤ και των κυρίαρχων δυνάμεων της Ε.Ε. Παρά τα προβλήματά του, ο ΣΥΝ έχει προσφέρει πολλά ως δύναμη της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Η ενότητα δράσης της αριστεράς είναι στο DNA του και την κάνουμε πράξη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, χωρίς να διεκδικούμε το αλάθητο. Θέλουμε ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει από την εσωστρέφεια και να ξαναμπεί σε ανοδική τροχιά, μακριά από πρακτικές και συμπεριφορές κάποιων που έχουν κάνει κύριο στόχο τους την κόντρα με τον ΣΥΝ, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες ευρωεκλογές. Θέλουμε μια αριστερά των κοινωνικών αντιστάσεων, αλλά και των εναλλακτικών προτάσεων, των συλλογικών λειτουργιών και όχι των προσωπικών στρατηγικών, ικανή να δίνει αποτελεσματικά τη μάχη και στο πεδίο των ιδεών. Χρειαζόμαστε, ιδιαίτερα σήμερα, μια 'ιντιφάντα' και στο πεδίο των αξιών. Προσβλέπω σ' ένα συνέδριο αυτοκριτικής, αλλά και εγρήγορσης και νέας πνοής. Τον λόγο έχουν τα μέλη του ΣΥΝ, ο 'κυρίαρχος λαός' του κόμματός μας".
----------------------------------------------------------------------------
Μετά από τόσες πρωτότυπες διαπιστώσεις και προτάσεις το μέλλον της Ανανεωτικής Αριστεράς διαφαίνεται λαμπρό..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου