σχετικά επίσης: >> http://garizo.blogspot.com/2009/04/7-reasons-why-big-bad-bear-will-return.html http://garizo.blogspot.com/2009/04/blog-post_13.html http://garizo.blogspot.com/2009/06/has-threat-of-great-depression-vanished.html
Όπως προσμέναμε στην LEAP/E2020 από τον Οκτώβριο του 2008, για την παραμονή του καλοκαιριού 2009, το ερώτημα για τη ικανότητα της Αμερικής και της Βρετανίας να χρηματοδοτήσουν τα αχαλίνωτα δημόσια ελλείμματά τους έχει γίνει το κεντρικό θέμα των διεθνών συζητήσεων, προετοιμάζοντας κατά συνέπεια το έδαφος για αυτές τις δύο χώρες στην μη πληρωμή τους χρέους τους μέχρι το τέλος αυτού του καλοκαιριού. Σ' αυτό το στάδιο της εξελικτικής διαδικασίας της παγκόσμιας συστημικής κρίσης σε αντίθεση με την κυρίαρχη θέση των Πολιτικών και των ΜΜΕ σήμερα , δεν προβλέπεται οποιαδήποτε οικονομική άνοδος μετά από το καλοκαίρι 2009 (ούτε στους επόμενους 12 μήνες) (1).
Αντίθετα, επειδή η προέλευση της κρίσης παραμένει χωρίς ταυτότητα, υπολογίζουμε ότι το καλοκαίρι του 2009 θα χαρακτηριστεί με τη σύγκλιση τριών πολύ καταστρεπτικών «Φονικών κυμάτων» (2), αντικατοπτρίζοντας την επιδείνωση της κρίσης και τα σημαντικά επακόλουθα σε αναταραχές μέχρι τον Σεπτέμβρη / Οκτώβρη του2009. Με δεδομένο όταν αυτή η κρίση άρχισε, κάθε περιοχή του κόσμου δεν θα επηρεαστεί την ίδια στιγμή, ούτε με τον ίδιο τρόπο (3). Εντούτοις, σύμφωνα με τους ερευνητές μας, όλοι τους θα έχουν σχέση με μια σημαντική επιδείνωση στην κατάστασή τους μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 2009 (4). Αυτή η εξέλιξη είναι πιθανό να πιάσει μεγάλους αριθμούς οικονομικών και χρηματικών φορέων σε λάθος μεριά που αποφάσισαν να πιστέψουν την επιχείρηση ευφορίας των ΜΜΕ . Σε αυτήν την σπέσιαλ «θερινή έκδοση του 2009», η ομάδα μας περιγράφει λεπτομερώς τον αντίκτυπο για αυτά τα τρία συγκλίνοντα “ φονικά κύματα ” και, δίνει διάφορες στρατηγικές συστάσεις για (νομίσματα, χρυσό, ακίνητη περιουσία, ομόλογα, αποθεματικά) για να αποφύγουν αυτό το θανάσιμο καλοκαίρι το “δάγκωμα” . Η LEAP/E2020 πιστεύει ότι, αντί για ενδείξεις σταθεροποίησης “green shoots” (εκείνοι που τα διεθνή μέσα, οι εμπειρογνώμονες και οι πολιτικοί που τους ακούνε (5) συνεχίζουν να παρατηρούν κάθε στατιστικό διάγραμμα (6) στους προηγούμενους δύο μήνες), αυτό που θα εμφανιστεί στον ορίζοντα είναι μία ομάδα τριών καταστρεπτικών κυμάτων του κοινωνικού και οικονομικού ιστού που αναμένεται να συγκλίνει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2009, επεξηγώντας την επιδείνωση της κρίσης και τις σημαντικές αλλαγές που συνεπάγεται μέχρι το τέλος του καλοκαιριού 2009… πιο συγκεκριμένα το γεγονός της αθέτησης των χρεών στις ΗΠΑ και την Βρετανία οι δύο χώρες είναι στο κέντρο της κρίσης του παγκόσμιου συστήματος.
Αυτά τα κύματα εμφανίζονται ως εξής:
1 . Κύμα μαζικής ανεργίας: Τρεις διαφορετικές ημερομηνίες πρόσκρουσης ανάλογα με τις χώρες στην Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική .
2. Κύμα εταιρικών πτωχεύσεων: επιχειρήσεις, τράπεζες, κατοικίες, κράτη, νομοί, πόλεις .
3. Κύμα τελικής κρίσης για το Αμερικανικό δολάριο, τα Αμερικάνικα ομόλογα και τη Βρετανική λίρα , με την επιστροφή του πληθωρισμού.
Στην πραγματικότητα, αυτά τα τρία κύματα δεν εμφανίζονται με γρήγορη διαδοχή όπως τα φονικά κύματα της Θάλασσας τα αποκαλούμενα και ”τρεις αδελφές” . Είναι πιο επικίνδυνα επειδή είναι ταυτόχρονα, ασύγχρονα και μη παράλληλα. Ως εκ τούτου ο αντίκτυπός τους στο παγκόσμιο σύστημα προβάλει κατά εντυπωσιακό τρόπο τους κινδύνους , επειδή χτυπούνε από διαφορετικές γωνίες, με διαφορετικές ταχύτητες και με διαφορετική δύναμη. Το μόνο σίγουρο είναι σε ότι αυτή τη φάση το διεθνές σύστημα δεν ήταν ποτέ τόσο αδύνατο και ανίκανο να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση. Οι μεταρρυθμίσεις που αναγγέλθηκαν από το ΔΝΤ και τα Παγκόσμια όργανα διακυβέρνησης στο Λονδίνο με την G20 να είναι σε αναμονή (7). Η G8 γίνεται όλο και περισσότερο μια καταρρέουσα λέσχη η χρησιμότητα της οποίας εξετάζεται όλο και περισσότερο (8). Η Αμερικανική ηγεσία είναι η σκιά του εαυτού της , προσπαθεί συνήθως απελπισμένα να βρει αγοραστές για τους ομόλογα της (9). Το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα συνεχίζει να αποσυντίθεται, με τους Ρώσους και Κινέζους να επιταχύνουν ιδιαίτερα τον προσδιορισμό της θέσης τους στην μετα-δολάριο εποχή.
Οι επιχειρήσεις δεν προβλέπουν καμία βελτίωση στο επιχειρησιακό κλίμα και επιταχύνουν τους ρυθμούς των προσωρινών απολύσεων. Ένας αυξανόμενος αριθμός κρατών καταρρέει κάτω από το βάρος του συσσωρεμένου χρέους τους που δημιουργείται με τις «διασώσεις των Τραπεζών» και πρόκειται να βρεθεί αντιμέτωπα με ένα συνονθύλευμα χρεοκοπιών μέχρι το τέλος αυτού του καλοκαιριού (10). Και, τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο, οι Τράπεζες, μόλις τσεπώσουν τα χρήματα από τους αφελείς αποταμιευτές χάρη στην άνοδο αγοράς που ενορχηστρώθηκε τις προηγούμενες λίγες εβδομάδες, θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι είναι ακόμα αφερέγγυες μέχρι το τέλος του καλοκαιριού 2009. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο ειδικότερα, η κολοσσιαία δημόσια οικονομική προσπάθεια που καταβλήθηκε το 2008 και στις αρχές του 2009, προς όφελος μόνο των μεγάλων τραπεζών, έγινε τόσο αντιδημοφιλής που ήταν αδύνατη η σκέψη παροχής περισσότερου δημόσιου χρήματος στις τράπεζες την άνοιξη το 2009, παρά το γεγονός ότι ήταν ακόμα αφερέγγυες Έπειτα έγινε απαραίτητο να εφευρεθεί ένα «παραμυθάκι» για να πείσει το μέσο αποταμιευτή , να ρίξει τα χρήματά του στο οικονομικό σύστημα. Με τη βοήθεια του "παραμυθιού" για ενδείξεις ανάκαμψης (green shoots) ,για υπερτιμημένους δείκτες αποθεμάτων βασισμένα σε μη πραγματικές οικονομικές βάσεις και σε υποσχέσεις για “ προβλεπόμενη δημόσια χρηματοδότηση ” η βελτίωση επιτεύχθηκε. Ως εκ τούτου, ενώ οι μεγάλοι επενδυτές από τις πετρελαιοπαραγωγικές και ασιατικές χώρες (12) απέσυραν τα κεφάλαια από αυτές τις τράπεζες, μεγάλοι αριθμοί μικρών μεμονωμένων επενδυτών επέστρεφαν, γεμάτοι ελπίδα. Μόλις ανακαλύψουν οι μικροί επενδυτές ότι η δημόσια χρηματοδότηση είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό της δημόσιας συνδρομής προς αυτές τις τράπεζες (για να τους βοηθήσει να ξεφορτωθούν τα τοξικά τους ομόλογα) και αυτό μετά από τρεις ή τέσσερις μήνες στην καλύτερη περίπτωση (όπως αναλύεται σε αυτό το GEAB N°36), αυτές οι τράπεζες θα είναι και πάλι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, θα συνειδητοποιήσουν ότι είναι ανίσχυροι για άλλη μια φορά και οι μετοχές τους δεν αξίζουν τίποτα . Μεθυσμένοι από τους χρηματοδότες τους , οι παγκόσμιοι πολιτικοί ηγέτες θα εκπλαγούν – για άλλη μια φορά – βλέποντας όλα τα προβλήματα του περασμένου χρόνου να επανεμφανίζονται, ακόμα πιο άγρια δεδομένου ότι δεν τακτοποιήθηκαν αλλά μόνο θάφτηκαν κάτω από τους σωρούς των δημόσιων χρημάτων. Μόλις σπαταληθούν τα χρήματα εκείνα από τις αφερέγγυες τράπεζες που αναγκάσθηκαν «να διασώσουν» από ακόμα περισσότερους αφερέγγυους ανταγωνιστές, ή από τα απερίσκεπτα σχέδια διάσωσης τα προβλήματα θα επανεμφανιστούν, με περαιτέρω επιδείνωση. Για τις εκατοντάδες των εκατομμυρίων των πολιτών στην Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, το καλοκαίρι του 2009 θα είναι μια δραματική μετάβαση στην μόνιμη φτώχεια λόγω της απώλειας εργασίας τους, χωρίς την ελπίδα της εύρεσης νέας στα επόμενα δύο, τρία ή τέσσερα έτη, ή λόγω της εξαφάνισης των αποταμιεύσεων τους που επενδύθηκε σε μετοχές , ή σε κεφάλαια συνταξιοδοτικών προγραμμάτων, ή σε Τραπεζικές επενδύσεις που συνδέονται με τα χρηματιστήρια με αντίκρισμα δολαρίου η Βρετανική λίρας , ή την επένδυση σε μετοχές επιχειρήσεων που πιέζονται περιμένοντας απελπισμένα μια βελτίωση που δεν έρχεται σύντομα.
Σημειώσεις:
(1) Ακόμη και την μη «αποκατάσταση της ανεργίας» πολλοί εμπειρογνώμονες προσπαθούν να μας κάνουν να την πιστέψουμε. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ευρωζώνη και την Ιαπωνία, έχουμε μία “ μη ανακάμψιμη ανάκαμψη “ που πρέπει να περιμένουμε δηλ. μια καθαρή εφεύρεση που στοχεύει τους αφερέγγυους καταναλωτές των ΗΠΑ και της Βρετανίας να τους πείσουν να αρχίσουν να αγοράσουν και πάλι , ή να κρατήσουν τα Αμερικάνικα και Βρετανικά ομόλογα οι αγοραστές από χώρες περιμένοντας όσο είναι δυνατό (έως ότου αποφασίζουν ότι δεν υπάρχει πραγματικά κανένα μέλλον πωλώντας τα προϊόντα αυτά στη χώρα του αμερικανικού δολαρίου και της βρετανικής λίρας.
(2)“φονικά κύματα” είναι πολύ μεγάλα και ξαφνικά ωκεάνια κύματα επιφάνειας που θεωρήθηκαν σπάνια, αν και τώρα ξέρουμε ότι εμφανίζονται σχεδόν σε κάθε θύελλα επάνω από μια ορισμένη δύναμη. Τα «φονικά κύματα» μπορούν να φθάσουν σε ύψος τα 30 μέτρα (98 πόδια) και να ασκήσουν την τεράστια πίεση…
(3) εκτίμηση LEAP/E2020 ότι οι προβλέψεις κοινωνικών και οικονομικών τάσεών τους στις διάφορες περιοχές του κόσμου - που δημοσιεύεται σε GEAB N°28 (10/16/2008) - είναι ακόμα σχετικές.
(4) ακριβέστερα, σε κάθε χώρα, τα ΜΜΕ και τα χρηματιστήρια δεν θα είναι σε θέση πλέον να κρύψουν την επιδείνωση.
(5) Δεν έχει διαφύγει της προσοχής των αναγνωστών μας ότι οι ίδιοι άνθρωποι, ΜΜΕ και Τράπεζες , ότι τα έκαναν όλα για το καλό του κόσμου προ 3ετίας, , ότι δεν υπήρξε κανένας κίνδυνος κρίσης προ διετίας, και ότι η κρίση ήταν υπό έλεγχο πέρσι. Η άποψή τους είναι επομένως ιδιαίτερα - αξιόπιστη!
(7) Σε επίπεδο κοινοτικό, όπου η κάθε πολιτική οντότητα οργανώνεται όπως θέλει, τα πράγματα ελαφρώς διαφέρουν. Η Ε.Ε. για παράδειγμα, εκμεταλλεύεται την πολιτική και οικονομική κρίση της Μεγάλης Βρετανίας και αναλαμβάνει ρόλο ελεγκτού στο βρετανικό Υπουργείο Οικονομίας. Πιθανολογείται ότι το καλοκαίρι του 2009 θα σημάνει το τέλος της 300 ετών υπεροχής του περίφημου City σαν επίκεντρο της Βρετανικής δύναμης. Πάνω σε αυτό το θέμα είναι αρκετά επεξηγητικό το άρθρο του George Monbiot στην εφημερίδα Guardian με ημερομηνία 11/06/2009 καθώς και η καταπληκτική ανάλυση του John Lanchester στο London Review of Books με ημερομηνία 28/05/2009 και τίτλο ''Τετέλεσται''. (8)Και, τελικά, ποιος σκοτίστηκε για τις δηλώσεις της G8 (...) την στιγμή που ο κάθε παίκτης παίζει με δικούς του όρους : οι Αμερικανοί από τη μία μεριά, οι Καναδοί με τους Ευρωπαίους από την άλλη, οι Βρετανοί με τους Ιάπωνες στη μέση, ενώ οι Ρώσοι παίζουν το δικό τους βιολί!
(9) ο Υπουργός του Αμερικανικού Υπουργείου Οικονομικών , Timothy Geithner, υπέστη πρόσφατα μια πολύ ενοχλητική εμπειρία δίνοντας μια ομιλία μπροστά σε φοιτητές του Πανεπιστημίου του Πεκίνου: Το ακροατήριό του ξέσπασε σε δυνατά γέλια όταν καθησύχασε την κινεζική κυβέρνηση ότι είχε κάνει τη σωστή επιλογή επενδύοντας σε ομόλογα του Αμερικανικού Δημοσίου και σε δολάρια Examiner/Reuters, 6/02/2009)! Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να προκαλείς την ειρωνεία και το χλευασμό , όταν είσαι μια καθιερωμένη δύναμη και επειδή αυτή η δύναμη δεν είναι τίποτα χωρίς σεβασμό (και εκ μέρους των φίλων και των εχθρών), ειδικά όταν αυτός που χλευάζει , υποτίθεται ότι έχει «παγιδευτεί» από αυτόν που χλευάζεται. Σύμφωνα με την LEAP/E2020, αυτό το γέλιο αξίζει χίλιες εξηγήσεις από το γεγονός ότι η Κίνα δεν αισθάνεται καθόλου «παγιδευμένη» από το αμερικανικό δολάριο και οι κινέζικες αρχές ξέρουν ακριβώς ποιά χαρτονομίσματα και Κυβερνητικά Ομόλογα να επιλέξουν. Αυτό το γεγονός θα ήταν αδιανόητο πριν από 12 μήνες, ίσως ακόμη και 6 μήνες πριν, κατά κύριο λόγο επειδή οι Κινέζοι ήταν ακόμα "αφελείς".
Κατά δεύτερο λόγο επειδή σκέφτηκαν ότι θα ήταν προς το συμφέρον τους να κάνουν το καθένα να νομίζει ότι είναι αφελείς. Προφανώς, παραμονές του καλοκαιριού του 2009, αυτή η κατάσταση έχει εξαφανιστεί: Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να προσποιηθούν άλλο, όπως τονίζεται από αυτήν την έρευνα , 23 διάσημοι Κινέζοι οικονομολόγοι, όπως δημοσιεύτηκε την πρώτη ημέρα της επίσκεψης του Timothy Geithner στο Πεκίνο, αποκάλυψαν ότι οι περισσότεροι από αυτούς κρίνουν τα αμερικανικά χρεόγραφα σαν «επικίνδυνα» (πηγή Xinhuanet, 05/31/2009) Αυτή το ξέσπασμα σε δυνατά γέλια των σπουδαστών θα συνεχίσει να αντηχεί για πολλούς μήνες .
(10) όχι μόνο στις ΗΠΑ αυτοί πού έχουν μετοχές θα πειστούν από το κράτος με πρόφαση το κοινό συμφέρον, όπως στην περίπτωση του ποσού σύνταξης και ότι οι απώλειες χρημάτων από τους μετόχους έχει σχέση με την πτώχευση της Chrysler και της GM, ή όταν η Αμερικάνικη Κυβέρνηση και η FED τη Τράπεζα της Αμερικής πίεσαν για να κρύψουν την καταστρεπτική κατάσταση της Merrill Lynch από τους μετόχους της κατά την διάρκεια της ανάληψης των τελευταίων. Πηγές: OpenSalon,, 06/10/2009/ WallStreetJournal, 04/23/2009.
Στη Βρετανία , την Ευρώπη και την Ασία, οι ίδιες αιτίες θα παράγουν τα ίδια αποτελέσματα: το «Δημόσιο συμφέρον» ήταν πάντα η απλούστερη δικαιολογία για να δικαιολογήσουν την μεγάλης κλίμακας λεηλασία… και οι άγριες οικονομικές κρίσεις είναι η τέλεια εποχή για την επίκληση του «Δημόσιου συμφέροντος».
(11) Η Γερμανία έχει ένα παρόμοιο πρόβλημα λόγω των Εθνικών Εκλογών τον επόμενο Σεπτέμβριο. Μετά από τις εκλογές, τα τραπεζικά προβλήματα της χώρας θα είναι στους τίτλους των εφημερίδων , σαν τοξικά ομόλογα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων Ευρώ στους ισολογισμούς διάφορων τραπεζών, κυρίως περιφερειακών, που θα χρειαστούν αντιμετώπιση. Είναι μακριά από το πεδίο των τραπεζικών προβλημάτων των ΗΠΑ και της Βρετανίας εντούτοις το Βερολίνο θα βρεθεί αντιμέτωπο πιθανώς με διάφορες πτωχεύσεις τραπεζών. Πηγή: AFP/Google, 04/25/2009.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι τράπεζες που διασώθηκαν από το ομοσπονδιακό κράτος έχουν χαμηλώσει τα ποσά των δανείων που χορηγούνται όταν υποτίθεται πρέπει να κάνουν το αντίθετο. Πηγή: CNNMoney, 06/15/2009
(12)Πηγές: Financial Times, 06/01/2009; YahooFinance, 06/04/2009; StreetInsider+Holdings/4656921.html, 05/15/2009; Financial Times, 06/01/2009
Αντίθετα, επειδή η προέλευση της κρίσης παραμένει χωρίς ταυτότητα, υπολογίζουμε ότι το καλοκαίρι του 2009 θα χαρακτηριστεί με τη σύγκλιση τριών πολύ καταστρεπτικών «Φονικών κυμάτων» (2), αντικατοπτρίζοντας την επιδείνωση της κρίσης και τα σημαντικά επακόλουθα σε αναταραχές μέχρι τον Σεπτέμβρη / Οκτώβρη του2009. Με δεδομένο όταν αυτή η κρίση άρχισε, κάθε περιοχή του κόσμου δεν θα επηρεαστεί την ίδια στιγμή, ούτε με τον ίδιο τρόπο (3). Εντούτοις, σύμφωνα με τους ερευνητές μας, όλοι τους θα έχουν σχέση με μια σημαντική επιδείνωση στην κατάστασή τους μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 2009 (4). Αυτή η εξέλιξη είναι πιθανό να πιάσει μεγάλους αριθμούς οικονομικών και χρηματικών φορέων σε λάθος μεριά που αποφάσισαν να πιστέψουν την επιχείρηση ευφορίας των ΜΜΕ . Σε αυτήν την σπέσιαλ «θερινή έκδοση του 2009», η ομάδα μας περιγράφει λεπτομερώς τον αντίκτυπο για αυτά τα τρία συγκλίνοντα “ φονικά κύματα ” και, δίνει διάφορες στρατηγικές συστάσεις για (νομίσματα, χρυσό, ακίνητη περιουσία, ομόλογα, αποθεματικά) για να αποφύγουν αυτό το θανάσιμο καλοκαίρι το “δάγκωμα” . Η LEAP/E2020 πιστεύει ότι, αντί για ενδείξεις σταθεροποίησης “green shoots” (εκείνοι που τα διεθνή μέσα, οι εμπειρογνώμονες και οι πολιτικοί που τους ακούνε (5) συνεχίζουν να παρατηρούν κάθε στατιστικό διάγραμμα (6) στους προηγούμενους δύο μήνες), αυτό που θα εμφανιστεί στον ορίζοντα είναι μία ομάδα τριών καταστρεπτικών κυμάτων του κοινωνικού και οικονομικού ιστού που αναμένεται να συγκλίνει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2009, επεξηγώντας την επιδείνωση της κρίσης και τις σημαντικές αλλαγές που συνεπάγεται μέχρι το τέλος του καλοκαιριού 2009… πιο συγκεκριμένα το γεγονός της αθέτησης των χρεών στις ΗΠΑ και την Βρετανία οι δύο χώρες είναι στο κέντρο της κρίσης του παγκόσμιου συστήματος.
Αυτά τα κύματα εμφανίζονται ως εξής:
1 . Κύμα μαζικής ανεργίας: Τρεις διαφορετικές ημερομηνίες πρόσκρουσης ανάλογα με τις χώρες στην Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική .
2. Κύμα εταιρικών πτωχεύσεων: επιχειρήσεις, τράπεζες, κατοικίες, κράτη, νομοί, πόλεις .
3. Κύμα τελικής κρίσης για το Αμερικανικό δολάριο, τα Αμερικάνικα ομόλογα και τη Βρετανική λίρα , με την επιστροφή του πληθωρισμού.
Στην πραγματικότητα, αυτά τα τρία κύματα δεν εμφανίζονται με γρήγορη διαδοχή όπως τα φονικά κύματα της Θάλασσας τα αποκαλούμενα και ”τρεις αδελφές” . Είναι πιο επικίνδυνα επειδή είναι ταυτόχρονα, ασύγχρονα και μη παράλληλα. Ως εκ τούτου ο αντίκτυπός τους στο παγκόσμιο σύστημα προβάλει κατά εντυπωσιακό τρόπο τους κινδύνους , επειδή χτυπούνε από διαφορετικές γωνίες, με διαφορετικές ταχύτητες και με διαφορετική δύναμη. Το μόνο σίγουρο είναι σε ότι αυτή τη φάση το διεθνές σύστημα δεν ήταν ποτέ τόσο αδύνατο και ανίκανο να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση. Οι μεταρρυθμίσεις που αναγγέλθηκαν από το ΔΝΤ και τα Παγκόσμια όργανα διακυβέρνησης στο Λονδίνο με την G20 να είναι σε αναμονή (7). Η G8 γίνεται όλο και περισσότερο μια καταρρέουσα λέσχη η χρησιμότητα της οποίας εξετάζεται όλο και περισσότερο (8). Η Αμερικανική ηγεσία είναι η σκιά του εαυτού της , προσπαθεί συνήθως απελπισμένα να βρει αγοραστές για τους ομόλογα της (9). Το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα συνεχίζει να αποσυντίθεται, με τους Ρώσους και Κινέζους να επιταχύνουν ιδιαίτερα τον προσδιορισμό της θέσης τους στην μετα-δολάριο εποχή.
Οι επιχειρήσεις δεν προβλέπουν καμία βελτίωση στο επιχειρησιακό κλίμα και επιταχύνουν τους ρυθμούς των προσωρινών απολύσεων. Ένας αυξανόμενος αριθμός κρατών καταρρέει κάτω από το βάρος του συσσωρεμένου χρέους τους που δημιουργείται με τις «διασώσεις των Τραπεζών» και πρόκειται να βρεθεί αντιμέτωπα με ένα συνονθύλευμα χρεοκοπιών μέχρι το τέλος αυτού του καλοκαιριού (10). Και, τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο, οι Τράπεζες, μόλις τσεπώσουν τα χρήματα από τους αφελείς αποταμιευτές χάρη στην άνοδο αγοράς που ενορχηστρώθηκε τις προηγούμενες λίγες εβδομάδες, θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι είναι ακόμα αφερέγγυες μέχρι το τέλος του καλοκαιριού 2009. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο ειδικότερα, η κολοσσιαία δημόσια οικονομική προσπάθεια που καταβλήθηκε το 2008 και στις αρχές του 2009, προς όφελος μόνο των μεγάλων τραπεζών, έγινε τόσο αντιδημοφιλής που ήταν αδύνατη η σκέψη παροχής περισσότερου δημόσιου χρήματος στις τράπεζες την άνοιξη το 2009, παρά το γεγονός ότι ήταν ακόμα αφερέγγυες Έπειτα έγινε απαραίτητο να εφευρεθεί ένα «παραμυθάκι» για να πείσει το μέσο αποταμιευτή , να ρίξει τα χρήματά του στο οικονομικό σύστημα. Με τη βοήθεια του "παραμυθιού" για ενδείξεις ανάκαμψης (green shoots) ,για υπερτιμημένους δείκτες αποθεμάτων βασισμένα σε μη πραγματικές οικονομικές βάσεις και σε υποσχέσεις για “ προβλεπόμενη δημόσια χρηματοδότηση ” η βελτίωση επιτεύχθηκε. Ως εκ τούτου, ενώ οι μεγάλοι επενδυτές από τις πετρελαιοπαραγωγικές και ασιατικές χώρες (12) απέσυραν τα κεφάλαια από αυτές τις τράπεζες, μεγάλοι αριθμοί μικρών μεμονωμένων επενδυτών επέστρεφαν, γεμάτοι ελπίδα. Μόλις ανακαλύψουν οι μικροί επενδυτές ότι η δημόσια χρηματοδότηση είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό της δημόσιας συνδρομής προς αυτές τις τράπεζες (για να τους βοηθήσει να ξεφορτωθούν τα τοξικά τους ομόλογα) και αυτό μετά από τρεις ή τέσσερις μήνες στην καλύτερη περίπτωση (όπως αναλύεται σε αυτό το GEAB N°36), αυτές οι τράπεζες θα είναι και πάλι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, θα συνειδητοποιήσουν ότι είναι ανίσχυροι για άλλη μια φορά και οι μετοχές τους δεν αξίζουν τίποτα . Μεθυσμένοι από τους χρηματοδότες τους , οι παγκόσμιοι πολιτικοί ηγέτες θα εκπλαγούν – για άλλη μια φορά – βλέποντας όλα τα προβλήματα του περασμένου χρόνου να επανεμφανίζονται, ακόμα πιο άγρια δεδομένου ότι δεν τακτοποιήθηκαν αλλά μόνο θάφτηκαν κάτω από τους σωρούς των δημόσιων χρημάτων. Μόλις σπαταληθούν τα χρήματα εκείνα από τις αφερέγγυες τράπεζες που αναγκάσθηκαν «να διασώσουν» από ακόμα περισσότερους αφερέγγυους ανταγωνιστές, ή από τα απερίσκεπτα σχέδια διάσωσης τα προβλήματα θα επανεμφανιστούν, με περαιτέρω επιδείνωση. Για τις εκατοντάδες των εκατομμυρίων των πολιτών στην Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, το καλοκαίρι του 2009 θα είναι μια δραματική μετάβαση στην μόνιμη φτώχεια λόγω της απώλειας εργασίας τους, χωρίς την ελπίδα της εύρεσης νέας στα επόμενα δύο, τρία ή τέσσερα έτη, ή λόγω της εξαφάνισης των αποταμιεύσεων τους που επενδύθηκε σε μετοχές , ή σε κεφάλαια συνταξιοδοτικών προγραμμάτων, ή σε Τραπεζικές επενδύσεις που συνδέονται με τα χρηματιστήρια με αντίκρισμα δολαρίου η Βρετανική λίρας , ή την επένδυση σε μετοχές επιχειρήσεων που πιέζονται περιμένοντας απελπισμένα μια βελτίωση που δεν έρχεται σύντομα.
Σημειώσεις:
(1) Ακόμη και την μη «αποκατάσταση της ανεργίας» πολλοί εμπειρογνώμονες προσπαθούν να μας κάνουν να την πιστέψουμε. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ευρωζώνη και την Ιαπωνία, έχουμε μία “ μη ανακάμψιμη ανάκαμψη “ που πρέπει να περιμένουμε δηλ. μια καθαρή εφεύρεση που στοχεύει τους αφερέγγυους καταναλωτές των ΗΠΑ και της Βρετανίας να τους πείσουν να αρχίσουν να αγοράσουν και πάλι , ή να κρατήσουν τα Αμερικάνικα και Βρετανικά ομόλογα οι αγοραστές από χώρες περιμένοντας όσο είναι δυνατό (έως ότου αποφασίζουν ότι δεν υπάρχει πραγματικά κανένα μέλλον πωλώντας τα προϊόντα αυτά στη χώρα του αμερικανικού δολαρίου και της βρετανικής λίρας.
(2)“φονικά κύματα” είναι πολύ μεγάλα και ξαφνικά ωκεάνια κύματα επιφάνειας που θεωρήθηκαν σπάνια, αν και τώρα ξέρουμε ότι εμφανίζονται σχεδόν σε κάθε θύελλα επάνω από μια ορισμένη δύναμη. Τα «φονικά κύματα» μπορούν να φθάσουν σε ύψος τα 30 μέτρα (98 πόδια) και να ασκήσουν την τεράστια πίεση…
(3) εκτίμηση LEAP/E2020 ότι οι προβλέψεις κοινωνικών και οικονομικών τάσεών τους στις διάφορες περιοχές του κόσμου - που δημοσιεύεται σε GEAB N°28 (10/16/2008) - είναι ακόμα σχετικές.
(4) ακριβέστερα, σε κάθε χώρα, τα ΜΜΕ και τα χρηματιστήρια δεν θα είναι σε θέση πλέον να κρύψουν την επιδείνωση.
(5) Δεν έχει διαφύγει της προσοχής των αναγνωστών μας ότι οι ίδιοι άνθρωποι, ΜΜΕ και Τράπεζες , ότι τα έκαναν όλα για το καλό του κόσμου προ 3ετίας, , ότι δεν υπήρξε κανένας κίνδυνος κρίσης προ διετίας, και ότι η κρίση ήταν υπό έλεγχο πέρσι. Η άποψή τους είναι επομένως ιδιαίτερα - αξιόπιστη!
(7) Σε επίπεδο κοινοτικό, όπου η κάθε πολιτική οντότητα οργανώνεται όπως θέλει, τα πράγματα ελαφρώς διαφέρουν. Η Ε.Ε. για παράδειγμα, εκμεταλλεύεται την πολιτική και οικονομική κρίση της Μεγάλης Βρετανίας και αναλαμβάνει ρόλο ελεγκτού στο βρετανικό Υπουργείο Οικονομίας. Πιθανολογείται ότι το καλοκαίρι του 2009 θα σημάνει το τέλος της 300 ετών υπεροχής του περίφημου City σαν επίκεντρο της Βρετανικής δύναμης. Πάνω σε αυτό το θέμα είναι αρκετά επεξηγητικό το άρθρο του George Monbiot στην εφημερίδα Guardian με ημερομηνία 11/06/2009 καθώς και η καταπληκτική ανάλυση του John Lanchester στο London Review of Books με ημερομηνία 28/05/2009 και τίτλο ''Τετέλεσται''. (8)Και, τελικά, ποιος σκοτίστηκε για τις δηλώσεις της G8 (...) την στιγμή που ο κάθε παίκτης παίζει με δικούς του όρους : οι Αμερικανοί από τη μία μεριά, οι Καναδοί με τους Ευρωπαίους από την άλλη, οι Βρετανοί με τους Ιάπωνες στη μέση, ενώ οι Ρώσοι παίζουν το δικό τους βιολί!
(9) ο Υπουργός του Αμερικανικού Υπουργείου Οικονομικών , Timothy Geithner, υπέστη πρόσφατα μια πολύ ενοχλητική εμπειρία δίνοντας μια ομιλία μπροστά σε φοιτητές του Πανεπιστημίου του Πεκίνου: Το ακροατήριό του ξέσπασε σε δυνατά γέλια όταν καθησύχασε την κινεζική κυβέρνηση ότι είχε κάνει τη σωστή επιλογή επενδύοντας σε ομόλογα του Αμερικανικού Δημοσίου και σε δολάρια Examiner/Reuters, 6/02/2009)! Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να προκαλείς την ειρωνεία και το χλευασμό , όταν είσαι μια καθιερωμένη δύναμη και επειδή αυτή η δύναμη δεν είναι τίποτα χωρίς σεβασμό (και εκ μέρους των φίλων και των εχθρών), ειδικά όταν αυτός που χλευάζει , υποτίθεται ότι έχει «παγιδευτεί» από αυτόν που χλευάζεται. Σύμφωνα με την LEAP/E2020, αυτό το γέλιο αξίζει χίλιες εξηγήσεις από το γεγονός ότι η Κίνα δεν αισθάνεται καθόλου «παγιδευμένη» από το αμερικανικό δολάριο και οι κινέζικες αρχές ξέρουν ακριβώς ποιά χαρτονομίσματα και Κυβερνητικά Ομόλογα να επιλέξουν. Αυτό το γεγονός θα ήταν αδιανόητο πριν από 12 μήνες, ίσως ακόμη και 6 μήνες πριν, κατά κύριο λόγο επειδή οι Κινέζοι ήταν ακόμα "αφελείς".
Κατά δεύτερο λόγο επειδή σκέφτηκαν ότι θα ήταν προς το συμφέρον τους να κάνουν το καθένα να νομίζει ότι είναι αφελείς. Προφανώς, παραμονές του καλοκαιριού του 2009, αυτή η κατάσταση έχει εξαφανιστεί: Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να προσποιηθούν άλλο, όπως τονίζεται από αυτήν την έρευνα , 23 διάσημοι Κινέζοι οικονομολόγοι, όπως δημοσιεύτηκε την πρώτη ημέρα της επίσκεψης του Timothy Geithner στο Πεκίνο, αποκάλυψαν ότι οι περισσότεροι από αυτούς κρίνουν τα αμερικανικά χρεόγραφα σαν «επικίνδυνα» (πηγή Xinhuanet, 05/31/2009) Αυτή το ξέσπασμα σε δυνατά γέλια των σπουδαστών θα συνεχίσει να αντηχεί για πολλούς μήνες .
(10) όχι μόνο στις ΗΠΑ αυτοί πού έχουν μετοχές θα πειστούν από το κράτος με πρόφαση το κοινό συμφέρον, όπως στην περίπτωση του ποσού σύνταξης και ότι οι απώλειες χρημάτων από τους μετόχους έχει σχέση με την πτώχευση της Chrysler και της GM, ή όταν η Αμερικάνικη Κυβέρνηση και η FED τη Τράπεζα της Αμερικής πίεσαν για να κρύψουν την καταστρεπτική κατάσταση της Merrill Lynch από τους μετόχους της κατά την διάρκεια της ανάληψης των τελευταίων. Πηγές: OpenSalon,, 06/10/2009/ WallStreetJournal, 04/23/2009.
Στη Βρετανία , την Ευρώπη και την Ασία, οι ίδιες αιτίες θα παράγουν τα ίδια αποτελέσματα: το «Δημόσιο συμφέρον» ήταν πάντα η απλούστερη δικαιολογία για να δικαιολογήσουν την μεγάλης κλίμακας λεηλασία… και οι άγριες οικονομικές κρίσεις είναι η τέλεια εποχή για την επίκληση του «Δημόσιου συμφέροντος».
(11) Η Γερμανία έχει ένα παρόμοιο πρόβλημα λόγω των Εθνικών Εκλογών τον επόμενο Σεπτέμβριο. Μετά από τις εκλογές, τα τραπεζικά προβλήματα της χώρας θα είναι στους τίτλους των εφημερίδων , σαν τοξικά ομόλογα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων Ευρώ στους ισολογισμούς διάφορων τραπεζών, κυρίως περιφερειακών, που θα χρειαστούν αντιμετώπιση. Είναι μακριά από το πεδίο των τραπεζικών προβλημάτων των ΗΠΑ και της Βρετανίας εντούτοις το Βερολίνο θα βρεθεί αντιμέτωπο πιθανώς με διάφορες πτωχεύσεις τραπεζών. Πηγή: AFP/Google, 04/25/2009.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι τράπεζες που διασώθηκαν από το ομοσπονδιακό κράτος έχουν χαμηλώσει τα ποσά των δανείων που χορηγούνται όταν υποτίθεται πρέπει να κάνουν το αντίθετο. Πηγή: CNNMoney, 06/15/2009
(12)Πηγές: Financial Times, 06/01/2009; YahooFinance, 06/04/2009; StreetInsider+Holdings/4656921.html, 05/15/2009; Financial Times, 06/01/2009
----------------------------------
Η διασπορά των κινδύνων στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη από την οικονομική καταστροφή μιας χώρας είναι ο υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνος που διατρέχουν οι τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης και οι θυγατρικές τους. Εάν, για παράδειγμα, η κατάσταση της Λεττονίας επιδεινωθεί, βασική πηγή ανησυχίας δεν θα είναι τόσο οι επιπτώσεις σε μια μεμονωμένη τράπεζα όσο οι αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα προκληθούν στο τραπεζικό σύστημα, την ευρύτερη περιοχή και κατά συνέπεια, τη δυτική Ευρώπη. Στη συγκεκριμένη χώρα, οι απώλειες των ξένων τραπεζών μπορεί να φθάσουν τα 10 δισ. δολάρια. Σε αυτό το επίπεδο κυμαίνονταν, επίσης, οι απώλειες μιας επενδυτικής τράπεζας κατά τη διάρκεια ενός τριμήνου του 2008, όταν το ένα ρεκόρ διαγραφών ξεπερνούσε το άλλο. Εάν, όμως, η Λεττονία καταργήσει τη σύνδεση του λάτι με το ευρώ, τότε θα είναι δύσκολο να αποφευχθούν οι επισφάλειες δανείων σε ισχυρά νομίσματα. Μια δυτική τράπεζα ενδεχομένως να αναγκαστεί να εγκαταλείψει μια θυγατρική της εκεί, αν και ο Μαρκ Γιανγκ του οίκου Fitch πιστεύει ότι είναι απίθανη μια τέτοια εξέλιξη. Και αυτό γιατί θα δημιουργηθεί κλίμα φόβου μεταξύ των καταθετών στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη, πυροδοτώντας σειρά προβλημάτων στον τραπεζικό κλάδο.Προληπτικά μέτρα για να μην υλοποιηθεί ένα καταστροφικό σενάριο έχουν ληφθεί. Οι σουηδικές τράπεζες Nordea, SEB και Swedbank, που κυριαρχούν στον τραπεζικό κλάδο της Βαλτικής, προκειμένου να προστατευθούν για παν ενδεχόμενο, άντλησαν κεφάλαια μέσα από αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, συνολικού ύψους 5 δισ. ευρώ, μέσα στους τελευταίους έξι μήνες. Με τα δάνεια να ξεπερνούν τις καταθέσεις σε αναλογία δύο προς ένα, οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου αντιστοιχούν στο ένα πέμπτο των κεφαλαίων πρώτης διαβάθμισης (Tier 1). Στις 10 Ιουνίου, η κεντρική τράπεζα της Σουηδίας δανείστηκε ακόμη 3 δισ. ευρώ από την ΕΚΤ.Πέραν, όμως, των χωρών της Βαλτικής, σταθερή φαίνεται να είναι η χρηματοδότηση των ξένων τραπεζών προς τις θυγατρικές τους. Οι μητρικές τραπεζών στη Ρουμανία, τη Σερβία και την Ουγγαρία έχουν δεσμευτεί ότι θα διατηρήσουν τη θέση τους στις συγκεκριμένες αγορές. Σε συνδυασμό με τα πακέτα βοήθειας που έχει παραχωρήσει το ΔΝΤ, έχει δημιουργηθεί ένα πολύτιμο κλίμα σταθερότητας, παρά το μέγεθος της οικονομικής κρίσης, παρατηρεί ο Μάνφρεντ Ουίμερ, οικονομικός διευθυντής της αυστριακής Erste Group, μιας τράπεζας με μεγάλο δίκτυο υποκαταστημάτων στην ανατολική Ευρώπη. Οικονομικοί αναλυτές έχουν κατ’ επανάληψη τονίσει ότι οι γενικεύσεις για τις αντοχές των χρηματοπιστωτικών συστημάτων της ευρύτερης περιοχής είναι άστοχες. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της ιταλικής UniCredit. Το πρώτο τρίμηνο αναγνώρισε επισφαλή δάνεια στην Ουκρανία και το Καζαχστάν, ισάξια του 5% των συνολικών δανείων της. Το αντίστοιχο ποσοστό για την Πολωνία περιορίζεται στο 0,5%. Συνολικά, για την ανατολική και κεντρική Ευρώπη φθάνει το 1,7%. Σίγουρα, το μοντέλο δανεισμού σε ευρώ και ελβετικά φράγκα έχει παρέλθει, αλλά οι περισσότερες τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης δεν έχουν αθετήσει τις δεσμεύσεις τους στην περιοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου