Κείμενο Κώστα Γουρνά
Παρασκευή, 23 Ιουλίου 2010 ·
Ετικέτες Επαναστατικός Αγώνας
Ο σύντροφος της στη ζωή και στον αγώνα Νίκος Μαζιώτης βρίσκεται στη ΣΤ΄ Πτέρυγα Κορυδαλλού και έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από τη 15η Ιούλη απαιτώντας να επισκεφθεί την Πόλα και το νεογέννητο γιό τους στο μαιευτήριο Αλεξάνδρα στις 25 Ιούλη, καθώς και να μπορεί να επισκέπτεται τους δύο στις γυναικείες φυλακές για το χρονικό διάστημα που απαιτείται μετά τον τοκετό.
Εδώ και τρείς μήνες έχει γίνει προφανής η απογοήτευση του Χρυσοχοΐδη που παρά τον μεγαλειώδη αγώνα του να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα είναι απολίτικοι χούλιγκανς και αποβράσματα, έχει βρει απέναντι του τρείς επαναστάτες που λαμβάνουν το σεβασμό και την αλληλεγγύη από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και της φυλακής. Είναι επίσης έκδηλος ο εκνευρισμός του για το γεγονός πως η πολύχρονη αυτή προπαγάνδα σπίλωσης έχει φάει τα μούτρα της μπροστά στο σθένος και την αποφασιστικότητα των τριών μας, καθώς όχι μόνο αναλάβαμε την ευθύνη για τη συμμετοχή μας στον ΕΑ αλλά έχουμε αναλάβει και την ευθύνη, παρά τις αντιξοότητες και τις πιθανές συνέπειες, να φέρουμε στη ζωή τα παιδιά μας. Έτσι αυτές οι ζωές σηματοδοτούν για εμάς ένα ακόμη καθήκον από αυτό του αγωνιστή που πολεμάει για την κοινωνική επανάσταση. Αυτό του πατέρα και της μάνας που έχει χρέος να κάνει τα πάντα για να φτιάξει στα παιδιά του έναν καλύτερο κόσμο. Και είναι ακριβώς αυτό το δίπτυχο που παρακινεί τους εχθρούς μας να εξαπολύσουν την εκδικητική τους μανία στους συντρόφους Νίκο και Πόλα.
Ως μέλος του ΕΑ και πολιτικός κρατούμενος που συνεχίζω να αγωνίζομαι μέσα από τη φυλακή, δηλώνω ότι ξεκινώ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ από σήμερα 23 Ιούλη και μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του συντρόφου Νίκου Μαζιώτη. Η κίνηση αυτή πραγματοποιείται ως ελάχιστο χρέος και καθήκον για να σταθώ δίπλα στον αγώνα των δύο συντρόφων μου. Είναι μια πράξη αλληλεγγύης και αγώνα για το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα των κρατουμένων να βλέπουν την οικογένεια τους. Είναι αυτονόητο για μένα πως η απεργία πείνας, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες και με προϋπάρχον ζήτημα υγείας (χαμηλή πίεση), είναι μια διαδικασία που έχει προσωπικό κόστος. Είναι όμως επίσης αυτονόητο πως ο αγώνας και η αλληλεγγύη προϋποθέτουν πάντα την έννοια της θυσίας. Και είναι αυτή ακριβώς η έννοια που πρέπει ο επαναστάτης, ο αγωνιστής να έχει βαθιά ριζωμένη μέσα του για να προωθεί τα συμφέροντα της επανάστασης, του αγώνα. Αν δεν είσαι διατεθειμένος να χάσεις τα πάντα, δε θα είσαι ποτέ πρόθυμος να αποκτήσεις τα πάντα.
«Αγώνας και αλληλεγγύη είναι να παρατάς τον νεογέννητο γιό σου μόνο του στη θερμοκοιτίδα ενός μαιευτηρίου με πιθανή λοίμωξη, για να συμβάλλεις στην επαναστατική διαδικασία».
ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ
ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ
Υ.Γ. Την επιστολή με την οποία ανακοινώσαμε τη συμμετοχή μας στην αποχή από το συσσίτιο της φυλακής ως ένδειξη αλληλεγγύης με τους πολιτικούς κρατούμενους και μέλη του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη υπογράψαμε 10 κρατούμενοι από την Ε1 πτέρυγα των φυλακών Τρικάλων και όχι από τη Β1 πτέρυγα, όπως από λάθος της εφημερίδας σας (Ελευθεροτυπία) γράφτηκε στο φύλλο της Πέμπτης 22 Ιουλίου.
Κώστας Γουρνάς, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα
Φυλακές Τρικάλων
Πτέρυγα Ε1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου