σε ένα τραπέζι καθώς πρέπει σπιτικού
και η μασέλα σου αρχίζει να χτυπάει.
Μία στιγμή που να χει γεύση από ζωήαπό το όνειρο γυρεύεις για να αρπάξεις
μα όμως για σένα ό,τι περίσσεψε ψωμί
μες στα σκουπίδια πάλι αύριο θα ψάξεις.
Είναι Χριστούγεννα η πόλη γιορτινήΘα ΄ρθεί ο δήμαρχος , θα ΄ρθούν κι οι δημοκόποι
από την πείνα σου γυρεύουνε κι αυτοί
να μη τελειώνει το δικό τους φαγοπότι.
Μπροστά στη τράπεζα, στο κρύο το σκαλίζητάς βοήθεια , μα ποιος να σου τη δώσει;
Ο σάπιος κόσμος που σε έφθασε ως εκεί,
αν τον αφήσουμε θα μας αποτελειώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου