Πράγματι πριν μια βδομάδα ο Σύριζα αποφάσισε να θυσιάσει ένα κομμάτι του εαυτού του. Ένα κομμάτι από τις αρχές του, την αξιοπιστία του, την συμπόρευση με την βάση του. Αποφάσισε να τα θυσιάσει στο βωμό της συμπόρευσης με τα Αστικά κόμματα στο θέμα της ψήφισης του τρομονόμου (με πρόσχημα την Χρυσή Αυγή). Η εύκολη ανάγνωση σε αυτό το εγχείρημα θα μπορούσε να ήταν.. [ ότι στο δρόμο για την Κυβέρνηση, που τόσο γλαφυρά έχει περιγράψει ο σ Τσακαλώτος .. μια - δυο θυσίες νομιμοφροσύνης στο πολιτικό σύστημα είναι απαραίτητες για την πολυπόθητη εξουσία]
Πολύ φοβάμαι όμως ότι το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό.
Η Χ.Α. τράβαγε κόσμο από την ΝΔ , που κινδύνευε να χάσει και την Δημαρχία στην Αθήνα και το κυριότερο της στερούσε την αυτοδυναμία ίσως και την νίκη στις εκλογές. Από την άλλη η αύξηση της πολιτικής επιρροής της Χ.Α. δημιουργούσε συνθήκες όξυνσης και ευθείας πολιτικής σύγκρουσης της Αριστεράς με την αιχμή του καπιταλιστικού συστήματος που είναι η Χ.Α.
Θα έθετε την Αριστερά ενώπιον των ευθυνών της , θα έθετε επιτακτικά την ανάγκη για πολιτικές ενέργειες ανατροπής και Ριζικές νέες κοινονικοικονομικές δομές που θα αμφισβητούσαν εκ θεμελίων τον καπιταλισμό στην Ελλάδα. Η κατακρήμνιση της ΝΔ με αυτό το τρόπο θα έβαζε την Αριστερά μπροστά στις ευθύνες της. Και το δυστυχές συμπέρασμα κατ εμένα είναι ότι αν κρίνει κανείς από το σκεπτικό του Τσακαλώτου και όχι μόνο η ηγεσία της Αριστεράς δεν είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο. Γιαυτό θυσιάστηκε η Ιφιγένεια , ούτε καν για να φυσήξει ούριος άνεμος (που δεν φύσηξε) , αλλά για να σωθεί το Ιερόν Πτολίεθρον του Συστήματος από την οριστική πτώση. ...
.JPG)