Χυδαίος αντικομμουνισμός από την φυλλάδα του Αλαφούζου
Ξεπέρασε και τον εαυτό της σε αντικομουνισμό, διαστρέβλωση της πραγματικότητας, χυδαία αναμασήματα ιδεολογημάτων βγαλμένα λες από το αντιδραστικό μετεμφυλιακό οπλοστάσιο, η σημερινή φυλλάδα του Αλαφούζου.
Σε ένα κατάπτυστο κείμενο –το υπογράφει ο Αγγελος Στάγκος- καταλογίζει στο ΚΚΕ καταστάσεις που μόνο ένας πραγματικά διεστραμμένος εγκέφαλος θα μπορούσε να συλλάβει.
Το θεωρούμε δεδομένο ότι ο «Ριζοσπάστης» θα δώσει την πρέπουσα απάντηση στον καλαμαρά της «Καθημερινής», αλλά δεν μπορεί να προσπεράσουμε την τόσο κραυγαλέα αλητοδημοσιογραφία στην οποία επιδίδεται το τσιράκι του Αλαφούζου.
«Η πρακτική του ΚΚΕ οδηγεί στο αβίαστο συμπέρασμα ότι επιδιώκει τη μείωση του εισοδήματος του μέσου Eλληνα … είναι φανερό ότι το ΚΚΕ αποσκοπεί στη μείωση του βιοτικού επιπέδου της ελληνικής κοινωνίας για να υπονομεύσει το αστικό καθεστώς. Εκμεταλλεύεται τις ελευθερίες και την ανοχή της αστικής δημοκρατίας, για να την ανατρέψει κάποια στιγμή», μας γράφει ανάμεσα στα άλλα.
Και καταλήγει στο πόνημα του ο κολαούζος του εφοπλιστή - εκδότη: «Είναι καιρός πλέον τα αστικά κόμματα να ξεφύγουν από τον φόβο του "αντικομουνισμού" που έχει επιβάλει το ΚΚΕ και να το αντιμετωπίσουν επιθετικά με τα αντίστοιχα ιδεολογικά όπλα και βεβαίως με την επιβολή του νόμου και της τάξης. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ΚΚΕ αγωνίζεται με κάθε τρόπο, ακόμη και με φασιστικές πρακτικές, για την πτώση του αστικού καθεστώτος».
Δεν αντέχει σε σοβαρό σχολιασμό το κείμενο του Στάγκου. Το ταξικό του μίσος τον οδηγεί να καταφεύγει σε παραλογισμούς και τον κάνει καταγέλαστο. Δεν στέκει δηλαδή να αφιερώσεις χρόνο για να απαντήσεις στο «αβίαστο συμπέρασμα» του δημοσιολόγου ότι «το ΚΚΕ επιδιώκει τη μείωση του εισοδήματος του μέσου Ελληνα και την μείωση του βιοτικού επιπέδου της ελληνικής κοινωνίας». Κάτι τέτοιες αναφορές μόνο απ’ τον Γεωργαλά ή την πένα του Σάββα Κωνσταντόπουλου την εποχή της Απριλιανής δικτατορίας μπορούσες να συναντήσεις.
Οσο το ότι ζητάει να αντιμετωπιστεί «επιθετικά» από το αστικό σύστημα το ΚΚΕ «με την επιβολή του νόμου και της τάξης», είναι ένα πάγιο αίτημα του Αλαφουζέικου, αφού όπως έγραφε άλλος σιτιζόμενος απ’ τα ταμεία του εφοπλιστή «το ΚΚΕ, με τη στάση που τηρεί, επιβεβαιώνει πόσο εσφαλμένη ήταν η άνευ όρων νομιμοποίηση του το 1974».
Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που ελέγχει ο Αλαφούζος μόνιμα συκοφαντούν, προβοκάρουν, διαστρεβλώνουν, κάθε εργατική κινητοποίηση. Το βλέπουμε καθημερινά με ποιο πρόσφατη περίπτωση την στάση που κράτησαν στην απεργία των ναυτεργατών. Δεν τους αρκεί όμως μόνο αυτό. Παράλληλα στηρίζουν με κάθε τρόπο την άγρια επίθεση που έχει εξαπολύσει το αστικό πολιτικό σύστημα, στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Αρκεί κάποιος να παρακολουθήσει λεγόμενα και γραφόμενα από Παπαχελά, Παπαδημητρίου, Ακριβοπούλου κ.α και θα διαπιστώσει ότι προχωρούν και στην ολοφάνερη παραποίηση γεγονότων σε τέτοιο βαθμό που η διατεταγμένη υπηρεσία που εκτελούν γίνεται ολοφάνερη.
Και επειδή δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου καλό είναι να θυμηθούμε ποια είναι τα αφεντικά που υπηρετούν οι δημοσιολόγοι της «Καθημερινής» και του Σκάι. Τα θεμέλια της Αλαφουζέικης δυναστείας τα έβαλε ο Αριστείδης Αλαφούζος. Είναι ο μόνος πλουτοκράτης που κατέθεσε ένορκα ότι λάδωνε με εκατομμύρια τον τότε πρωθυπουργό Μητσοτάκη (για να πηγαίνουν πρίμα οι μπίζνες του. Αυτό το λέμε εμείς. Αυτός ισχυρίστηκε ότι το έκανε γιατί αγαπούσε το κόμμα της Ν.Δ).
Αυτός δε που είναι σήμερα στο τιμόνι ο ομίλου Αλαφούζου, ο Γιάννης Αλαφούζος έχει τις δικές του «περγαμηνές». Καλύτερα να αφήσουμε να τις ξεδιπλώσει ένα άλλο «μπουμπούκι», ο Γ. Κουρής που έβγαλε στον αφρό τον βίο και πολιτεία του εκδότη-εφοπλιστή όταν κάποια στιγμή είχε ρθει σε αντιπαράθεση μαζί του.
Και ολοκληρώνοντας να θυμίσουμε ότι τα εμέσματα, που αναφέραμε αρχικά του Α. Στάγκου γράφονται σε μια φυλλάδα που στήριξε με κάθε τρόπο τις δυνάμεις εισβολής του άξονα, που υπηρέτησε πιστά τους μοναρχοφασίστες που μαζί με τους ξένους συνεργάτες τους μακέλεψαν τον ελληνικό λαό στην διάρκεια του εμφυλίου και στήριξε ολόθερμα τις δεξιές κυβερνήσεις στα «πέτρινα» μετεμφυλιακά χρόνια, τότε που δρούσαν τα έκτακτα στρατοδικεία που γέμιζαν τα ξερονήσια από αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης!!!
Να τι έγραφε η φυλλάδα όταν η μπότα του κατακτητή πατούσε στην Αθήνα:
«Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος... Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου, αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είται εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δε είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς... Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν- περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».
Καθημερινή - 29/4/1941
Σε ένα κατάπτυστο κείμενο –το υπογράφει ο Αγγελος Στάγκος- καταλογίζει στο ΚΚΕ καταστάσεις που μόνο ένας πραγματικά διεστραμμένος εγκέφαλος θα μπορούσε να συλλάβει.
Το θεωρούμε δεδομένο ότι ο «Ριζοσπάστης» θα δώσει την πρέπουσα απάντηση στον καλαμαρά της «Καθημερινής», αλλά δεν μπορεί να προσπεράσουμε την τόσο κραυγαλέα αλητοδημοσιογραφία στην οποία επιδίδεται το τσιράκι του Αλαφούζου.
«Η πρακτική του ΚΚΕ οδηγεί στο αβίαστο συμπέρασμα ότι επιδιώκει τη μείωση του εισοδήματος του μέσου Eλληνα … είναι φανερό ότι το ΚΚΕ αποσκοπεί στη μείωση του βιοτικού επιπέδου της ελληνικής κοινωνίας για να υπονομεύσει το αστικό καθεστώς. Εκμεταλλεύεται τις ελευθερίες και την ανοχή της αστικής δημοκρατίας, για να την ανατρέψει κάποια στιγμή», μας γράφει ανάμεσα στα άλλα.
Και καταλήγει στο πόνημα του ο κολαούζος του εφοπλιστή - εκδότη: «Είναι καιρός πλέον τα αστικά κόμματα να ξεφύγουν από τον φόβο του "αντικομουνισμού" που έχει επιβάλει το ΚΚΕ και να το αντιμετωπίσουν επιθετικά με τα αντίστοιχα ιδεολογικά όπλα και βεβαίως με την επιβολή του νόμου και της τάξης. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ΚΚΕ αγωνίζεται με κάθε τρόπο, ακόμη και με φασιστικές πρακτικές, για την πτώση του αστικού καθεστώτος».
Δεν αντέχει σε σοβαρό σχολιασμό το κείμενο του Στάγκου. Το ταξικό του μίσος τον οδηγεί να καταφεύγει σε παραλογισμούς και τον κάνει καταγέλαστο. Δεν στέκει δηλαδή να αφιερώσεις χρόνο για να απαντήσεις στο «αβίαστο συμπέρασμα» του δημοσιολόγου ότι «το ΚΚΕ επιδιώκει τη μείωση του εισοδήματος του μέσου Ελληνα και την μείωση του βιοτικού επιπέδου της ελληνικής κοινωνίας». Κάτι τέτοιες αναφορές μόνο απ’ τον Γεωργαλά ή την πένα του Σάββα Κωνσταντόπουλου την εποχή της Απριλιανής δικτατορίας μπορούσες να συναντήσεις.
Οσο το ότι ζητάει να αντιμετωπιστεί «επιθετικά» από το αστικό σύστημα το ΚΚΕ «με την επιβολή του νόμου και της τάξης», είναι ένα πάγιο αίτημα του Αλαφουζέικου, αφού όπως έγραφε άλλος σιτιζόμενος απ’ τα ταμεία του εφοπλιστή «το ΚΚΕ, με τη στάση που τηρεί, επιβεβαιώνει πόσο εσφαλμένη ήταν η άνευ όρων νομιμοποίηση του το 1974».
Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που ελέγχει ο Αλαφούζος μόνιμα συκοφαντούν, προβοκάρουν, διαστρεβλώνουν, κάθε εργατική κινητοποίηση. Το βλέπουμε καθημερινά με ποιο πρόσφατη περίπτωση την στάση που κράτησαν στην απεργία των ναυτεργατών. Δεν τους αρκεί όμως μόνο αυτό. Παράλληλα στηρίζουν με κάθε τρόπο την άγρια επίθεση που έχει εξαπολύσει το αστικό πολιτικό σύστημα, στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Αρκεί κάποιος να παρακολουθήσει λεγόμενα και γραφόμενα από Παπαχελά, Παπαδημητρίου, Ακριβοπούλου κ.α και θα διαπιστώσει ότι προχωρούν και στην ολοφάνερη παραποίηση γεγονότων σε τέτοιο βαθμό που η διατεταγμένη υπηρεσία που εκτελούν γίνεται ολοφάνερη.
Και επειδή δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου καλό είναι να θυμηθούμε ποια είναι τα αφεντικά που υπηρετούν οι δημοσιολόγοι της «Καθημερινής» και του Σκάι. Τα θεμέλια της Αλαφουζέικης δυναστείας τα έβαλε ο Αριστείδης Αλαφούζος. Είναι ο μόνος πλουτοκράτης που κατέθεσε ένορκα ότι λάδωνε με εκατομμύρια τον τότε πρωθυπουργό Μητσοτάκη (για να πηγαίνουν πρίμα οι μπίζνες του. Αυτό το λέμε εμείς. Αυτός ισχυρίστηκε ότι το έκανε γιατί αγαπούσε το κόμμα της Ν.Δ).
Αυτός δε που είναι σήμερα στο τιμόνι ο ομίλου Αλαφούζου, ο Γιάννης Αλαφούζος έχει τις δικές του «περγαμηνές». Καλύτερα να αφήσουμε να τις ξεδιπλώσει ένα άλλο «μπουμπούκι», ο Γ. Κουρής που έβγαλε στον αφρό τον βίο και πολιτεία του εκδότη-εφοπλιστή όταν κάποια στιγμή είχε ρθει σε αντιπαράθεση μαζί του.
Και ολοκληρώνοντας να θυμίσουμε ότι τα εμέσματα, που αναφέραμε αρχικά του Α. Στάγκου γράφονται σε μια φυλλάδα που στήριξε με κάθε τρόπο τις δυνάμεις εισβολής του άξονα, που υπηρέτησε πιστά τους μοναρχοφασίστες που μαζί με τους ξένους συνεργάτες τους μακέλεψαν τον ελληνικό λαό στην διάρκεια του εμφυλίου και στήριξε ολόθερμα τις δεξιές κυβερνήσεις στα «πέτρινα» μετεμφυλιακά χρόνια, τότε που δρούσαν τα έκτακτα στρατοδικεία που γέμιζαν τα ξερονήσια από αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης!!!
Να τι έγραφε η φυλλάδα όταν η μπότα του κατακτητή πατούσε στην Αθήνα:
«Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος... Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου, αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είται εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δε είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς... Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν- περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».
Καθημερινή - 29/4/1941
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου