Σελίδες

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Γιατί τόση ανησυχία για την άποψη 23 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ;

Σε άρθρο που εκφράζει τις απόψεις της εφημερίδας "Αυγή" γράφεται: «Ξάφνιασε τον κόσμο της αριστεράς η χθεσινή δημόσια δήλωση 23 μελών της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, που ζητούν να παραιτηθεί ο Φ. Κουβέλης από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Ξάφνιασε, γιατί επανέρχεται το σκηνικό μονομερών ενεργειών που αποκλίνουν και λίγο απέχουν από τον εκφυλισμό. Ανεξαρτήτως προθέσεων, αυτό που επιτυγχάνεται είναι η υφαρπαγή της αγωνίας και του αιτήματος της συμμετοχής των πολιτών της αριστεράς από τα ηγετικά κλιμάκια. Κανένα πρόβλημα δεν λύνεται όταν δεν συζητείται με βάση κανόνες και σε επαφή με την κοινωνία».

Είναι αλήθεια ότι ξάφνιασε γιατί όλοι οι υπογράφοντες, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, ασκούσαν μέχρι σήμερα την κριτική τους ή έθεταν τις απόψεις τους στα όργανα στα οποία λειτουργούσαν. Γιατί πραγματικά πιστεύουν πως «κανένα πρόβλημα δεν λύνεται όταν δεν συζητείται με βάση κανόνες και σε επαφή με την κοινωνία». Κοινές φράσεις με το κείμενο της δεύτερης σελίδας της "Αυγής", στις 20 Ιανουαρίου 2010. Όχι όμως κοινές στάσεις συντρόφων. Τα μέλη που υπογράφουν έχουν φωνή και καθημερινή δράση από τη βάση έως τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι δημοφιλείς γιατί δεν έχουν την ευκαιρία να είναι τα αγαπημένα παιδιά της τηλεόρασης ώστε να τους γνωρίζουν τηλεοπτικά οι σύντροφοί τους.Είναι στελέχη όμως που δεν αμείβονται για την πολιτική δουλειά, που προσφέρουν και καλύπτουν τις βιοποριστικές τους ανάγκες από την επαγγελματική τους δραστηριότητα, όπως όλοι οι καθημερινοί αγωνιστές της αριστεράς, επιλέγουν να διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο τους, και όχι μόνον αυτόν- σ' ό,τι πιστεύουν και δρουν μήπως και καταφέρουν να βάλουν ένα πετραδάκι στην αλλαγή αυτού του κόσμου.Είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν επιδείξει εδώ και δέκα χρόνια αξιοσημείωτη ψυχραιμία στην επιλογή τους, να ενώσουν τις δυνάμεις της αριστεράς και θα συνεχίσουν να την επιδεικνύουν.Είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που είναι παρούσες και παρόντες σ’ όλες τις εσωτερικές διαδικασίες του, αλλά και σε όλες τις κινηματικές δράσεις που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.Όμως στα δέκα χρόνια πορείας του εγχειρήματος ενότητας της αριστεράς, στην πορεία του οποίου ιδρύθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν συναντήσαμε προκειμένου να συνομιλήσουμε ή έστω να νιώσουμε ότι θέλουν να μας αφουγκραστούν οι σύντροφοι που σήμερα διαμαρτύρονται μέσω της "Αυγής" για το δικαίωμα των 23 υπογραφόντων να έχουν άποψη.

Αναφέρεται ο σ. Λεβέντης, που ουδέποτε παρακολούθησε συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ (όπως και ο σ. Κουβέλης) σε «νοσταλγούς άλλων εποχών όπου η ελευθερία άποψης θεωρείται απαγορευμένος καρπός που επισύρει την έκπτωση και την εκπαραθύρωση από τον παράδεισο».Εμείς δεν απαγορεύσαμε ποτέ σε κανένα σύντροφο να εκφράσει τη δική του άποψη. Θεωρούμε απλά πως δεν μπορεί να έχουμε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο που δεν δέχεται να εκφράσει την άποψη των οργάνων του πολιτικού χώρου που εκπροσωπεί. Επίσης δεν θεωρούμε «παράδεισο» τα πολιτικά αξιώματα και πιστεύουμε σε μια αριστερά που εκλέγει τους εκπροσώπους της ομόφωνα μεν, αλλά διατηρεί και το δικαίωμα της ανάκλησής τους από το συγκεκριμένο αξίωμα.Απορώ επίσης με την εκπληκτική άποψη του Γρ. Ψαριανού, που ανακάλυψε ότι οι σύντροφοι που είναι και η πλειοψηφία των μελών της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι “εξωθεσμικό κέντρο”. Και με συγκλόνισε η άποψή του ότι λόγο και άποψη στην αριστερά έχουν μόνο οι εκλεγμένοι, οι άλλοι «μόκο». Ποιος έχει δίκιο, ο Λεβέντης ή ο Ψαριανός, ή μάλλον συμφωνούν ότι επειδή είναι εκλεγμένοι βουλευτές (μ’ ένα πολιτικό σχήμα με το οποίο διαφωνούν) μπορούν οι ίδιοι να ομιλούν, αντίθετα με όλους εμάς «τους υπόλοιπους».

Είναι αλήθεια, σύντροφε Φλαμπουράρη, ότι σκορπάμε απογοήτευση στους αριστερούς και τις αριστερές που μας εμπιστεύονται, όχι όμως γιατί εμείς εκτιμήσαμε πως πρέπει να ξεκινήσουμε τη δημοσιοποίηση των απόψεών μας, όπως επί τόσα χρόνια έπρατταν πολλοί σύντροφοι της μειοψηφίας του ΣΥΝ, αλλά γιατί δεν είναι δυνατόν.* Να στεκόμαστε αντίθετοι ομόφωνα στο συγκεντρωτικό σχέδιο "Καλλικράτης" που προωθεί το ΠΑΣΟΚ και συγχρόνως να προτείνουμε συνεργασία μαζί τους στις αυτοδιοικητικές εκλογές.* Στην άσκηση εξουσίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, τις τον προγενέστερο ΠΑΣΟΚ όρισε, να διαφωνούμε τόσο για τις αρμοδιότητες χωρίς πόρους, αλλά και σε επιλογές για πολύ σοβαρά ζητήματα (π.χ. Ολυμπιακοί Αγώνες και σχεδιασμοί με εκποίηση δημόσιων χώρων), εμείς να αντιπολιτευόμαστε με συγκεκριμένες προτάσεις, πολλούς αγώνες και αρκετές νίκες και τώρα να προτείνουμε συνεργασία. Σε ποια βάση άραγε;

Αναρωτιέμαι π.χ. ποια συνεργασία θα γίνει στην Περιφέρεια της Θεσσαλίας ή της Αιτωλοακαρνανίας και με ποια θέση για το θέμα τις εκτροπής του Αχελώου. Τι θα γίνει με τις προτάσεις ανάπτυξης των υπουργών του ΠΑΣΟΚ για ζωτικούς χώρους όπως ο χώρος των Λιπασμάτων στην περιοχή του Πειραιά; Χιλιάδες τα παραδείγματα, σύντροφοι…Δεν έχει δικαίωμα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος να μην εκπροσωπεί και να μη στηρίζει τους καθημερινούς αγώνες. Έχει κάθε δικαίωμα, στα πλαίσια της πλουραλιστικής και πολυφωνικής αριστεράς που θέλουμε να στηρίζουμε, ο κάθε σύντροφος ή συντρόφισσα να εκφράζει την άποψή του και να αγωνίζεται αυτή να γίνει κυρίαρχη πείθοντας και τους υπόλοιπους.Για όσο χρόνο είναι εκπρόσωπός της πρέπει να σέβεται τις ομόφωνες αποφάσεις πανελλαδικών συσκέψεων του πολιτικού χώρου που εκπροσωπεί, άλλως οφείλει να έχει την πολιτική ευθιξία να παραιτηθεί. Και ο σ. Φώτης Κουβέλης και άποψη έχει, και ιστορία έχει, και δυνατότητες έχει, και ήθος τον διακρίνει και οφείλει να αντιληφθεί ότι η λέξη «εκπροσωπώ» σημαίνει σεβασμός στην άποψη του συνόλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: